Amazonki: Starożytne greckie kobiety, które nosiły spodnie !

Wydaje się niewiarygodne. Ale to prawda ! 

     Jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania i wyobrażania sobie starożytnych Greczynek w białych, utkanych jak pajęczyna szatach, lekkich i przewiewnych chitonach, drapowanych peplosach. Istniały jednak kobiety, które w owych czasach nosiły spodnie – dosłownie i w przenośni. Były to Amazonki. Nie były tylko mitycznym wytworem wyobraźni Greków, odległym wspomnieniem matriarchatu, ale były historycznym ludem.

     Amazonki były społecznością myśliwych i wojowniczek, pochodziły od boga wojny Aresa i nimfy Harmonii. Zamieszkiwały wybrzeża Morza Czarnego lub Trację, albo też środkową Scytię (na równinach na lewym brzegu Dunaju), bądź też północne wybrzeże Azji Mniejszej u stóp Kaukazu. Tworzyły społeczność wyłącznie kobiecą. Rządziły samodzielnie bez udziału mężczyzn, nie tolerowały mężczyzn – chyba że byli niewolnikami w ich służbie.

     Utrzymywały krótkotrwałe związki z cudzoziemcami, tylko po to żeby podtrzymać ród. Swoje potomstwo płci męskiej zabijały lub kaleczyły (oślepiały albo okulawiały) bądź oddawały ojcom na wychowanie, dzieci płci żeńskiej kształciły w sztuce wojennej.

Były niezwykle waleczne. Największą ich pasją była wojna .Strzegły swoich terenów pokonując o wiele liczebniejsze armie składające się z mężczyzn, którzy przerastali je masą i siłą.

Były świetnymi łuczniczkami, obcinały prawą pierś, by nie przeszkadzała im w naciąganiu łuku i władaniu włócznią. Ich nazwa miała się wywodzić właśnie z tej praktyki ( a- bez, mazos pierś). 

     Amazonki były popularnym tematem sztuki starożytnej. Najstarsze wizerunki przedstawiają je jako greckie wojowniczki, późniejsze jako scytyjskie, ubrane w spodnie i obcisłą szatę z rękawami, w czapce scytyjskiej, z łukiem, tarczą w kształcie półksiężyca i podwójnym toporem o półksiężycowych ostrzach. 

     Na czele ich społeczności – państwa, stała królowa, kilka z nich zapisało się w historii, w dziełach takich autorów jak: Homer, Herodot, Platon, Hipokrates, Plutarch, Diodor Sycylijski, Justyn.

I tak:

Pentazilea 
Była według tradycji córką Aresa, na wieść o śmierci Hektora przybyła z wojskiem na odsiecz Troi. Zginęła w pojedynku z Achillesem, który zachwycony jej urodą, zakochał się, ale nie mógł już uratować. Tersytes wyśmiał to spóźnione uczucie, rozwścieczony Achilles zabił go.

Hipolita
Królowa Amazonek, dostała od Aresa w prezencie cudowny pas. Herakles jako dziewiątą pracę w służbie Erysteusza dostał rozkaz zdobycia tego pasa. Przybył do królowej, a ona zachwycona jego czynami zakochała się w nim i chciała mu go podarować. Hera przeciwna Heraklesowi, w postaci Amazonki rozpuściła plotkę, że chcą królową porwać. Doszło do walki, w której Hipolita zginęła.

Antioppa 
Była królową Amazonek, została porwana do Aten i poślubiona przez Tezeusza, co spowodowało najazd Amazonek na Attykę i walki zakończone pokojem.

Talestris 
Była królową Amazonek, którą Krucjusz Rufus (rzymski bajkopisarz z I w.) czyni współczesną Aleksandrowi Wielkiemu. Miała ona na czele 300 Amazonek przybyć na spotkanie z królem, aby wraz ze swą drużyną zrodzić przy jego pomocy liczne pokolenie Aleksandrów.

Jak widać zdarzało im się zakochiwać, choć nie zawsze dobrze się to kończyło.

c.d.n.