Przenieśmy się w czasy kultury mykeńskiej (1600 – 1100 p.n.e.) i protoplasty rodu Atreuszy Pelopsa.
Już w dzieciństwie Pelops zetknął się ze zbrodnią (na własnej skórze). Jego ojciec, chcąc wystawić na próbę
wszechwiedzę bogów, zaprosił ich na ucztę. Zabił syna i podał jego mięso na stół bogom do zjedzenia; tylko Demeter, pogrążona w smutku
po utracie Persefony (córki), w roztargnieniu zjadła część łopatki; inni
bogowie nie tknęli potrawy. Hermes jednak - na polecenie Zeusa - przywrócił
chłopca do życia, zastępując zjedzoną łopatkę inną, zrobioną z kości słoniowej.
Pelops ożenił się z Hippodamią, córką
Oinomaosa (króla Pisy w Elidzie), którą zdobył, pokonawszy króla w wyścigu na
wozach.
Aby
tego dokonać, przekupił Myrtilosa, woźnicę króla, obietnicą ofiarowania mu
jednej nocy z Hippodamią, ale gdy zdradziecki woźnica upomniał się o nagrodę, Pelops
wrzucił go do morza. Mord ten był przyczyną pierwszej
klątwy –
klątwy, którą bogowie rzucili na Pelopsa i jego potomków.
Drugą
klątwę rzucił sam Pelops na swoich synów Atreusza i Tiestesa, kiedy ci zamordowali
swojego przyrodniego brata Chrysipposa.
Klątwa, którą Pelops rzucił na obu synów, była
praprzyczyną wielu przerażających zbrodni, stanowiących jeden z głównych
tematów tragedii greckiej i jej nowożytnych naśladowców.
Nie trzeba było czekać długo, wkrótce Atreusz,
któremu jego brat Tiestes uwiódł żonę, zemścił się na nim okrutnie. Zabił mu
synów a mięso kazał podać w czasie uczty (skądś to znamy). Tym
razem bogowie nie wytrzymali i oburzeni tym czynem po raz kolejny rzucili klątwę tym razem na Atreusza i jego potomków.
Niedługo potem Atreusz zginął – został oczywiście zamordowany, przez Ajgista, jedynego syna
Tiestesa, który przeżył i nie został zjedzony.
Atreusz
miał dwóch synów: Agamemnona i Menelaosa. Agamemnon panował w Mykenach i nazywany
był królem królów. Menelaos rządził Spartą, był mężem Heleny, najpiękniejszej
kobiety w Grecji. Jej ucieczka do Troi z królewiczem Parysem staje się powodem
wojny. (To wydarzenie opisuje Homer w „Iliadzie”)
Agamemnon na prośbę Menelaosa został naczelnym wodzem
wyprawy Greków na Troję. Gdy wojska greckie nie mogą wypłynąć z Aulidy z
powodu ciszy morskiej - ponieważ Artemida postanowiła się zemścić na Agamemnonie za jego
arogancję wobec niej - poświęca życie swej córki, Ifigenii, na ołtarzu Artemidy
(Artemida okazała się bardziej ludzka od
ojca i w ostatniej chwili zamieniła dziewczynę na łanię)
Ofiarowanie Ifigenii
Niestety
Klitajmestra, żona Agamemnona nigdy nie darowała mężowi, że w imię wojny
poświęcił własną córkę. Jakie były tego konsekwencje możemy się domyśleć.
Gdy
król walczył pod Troją ona wraz z
kochankiem Ajgistem – notabene zabójcą Atreusza – uknuła spisek przeciwko mężowi. Gdy Agamemnon
wrócił do domu z wojny Klitajmestra przywitała męża serdecznie, nie dając po sobie poznać żadnych oznak nienawiści, więc Agamemnon ani jego
świta nic nie przeczuwali. Zaprowadziła Agamemnona do kąpieli i kiedy
ten wycierał się ręcznikiem ona zarzuciła na niego własnoręcznie utkaną sieć. Wtedy
też za kolumny wyskoczył Ajgistos i zadał mu dwa ciosy mieczem a Klitajmestra
odrąbała mu głowę toporem.
Oczywiście
zbrodnie ta nie mogła ujść im płazem – Po ośmiu
latach Orestes pomścił ojca mordując - w porozumieniu z Elektrą - Ajgista i
matkę.
Śmierć Klitajmestry
Matkobójcę
zaczęły ścigać boginie zemsty Erynie. Za radą Apolla uciekł do Aten, gdzie
stanął przed trybunałem areopagu. Z winy oczyściła go bogini Atena i tym
sposobem wszystkie klątwy zostały zdjęte z rodu.
c.d.n.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz