tag:blogger.com,1999:blog-71873483957734367902024-03-25T04:18:14.510-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara RizouBarbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.comBlogger193125tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-38421596144257432052022-01-08T01:31:00.000-08:002022-01-09T06:06:44.437-08:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Jak piękny Ogród Amalii – królowej Grecji - stał s...<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2022/01/jak-piekny-ogrod-amalii-krolowej-grecji.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Jak piękny Ogród Amalii – królowej Grecji - stał s...</a>: Ogród Królewski zaczęto budować równocześnie z budynkiem pałacowym na życzenie i pod nadzorem samej królowej Amalii - z której mąż król O...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-51674875988447060752022-01-08T00:13:00.001-08:002022-01-08T01:28:12.524-08:00Jak piękny Ogród Amalii – królowej Grecji - stał się Ogrodem Narodowym <p> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Ogród Królewski zaczęto budować równocześnie
z budynkiem pałacowym na życzenie i pod nadzorem samej królowej Amalii - z której mąż
król Otton żartował, że zamieniła się w ogrodnika. Rzeczywiście Amalia większość
swojej królewskiej energii zużywała na jego uprawianie, pielęgnację i upiększanie.
W końcu był tylko jej. </span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgpALbqBcMn_9NZW_2TLTClDYL-HQO0_8QYKbuf3-ZImpddkiNvghSSI8PLVru59Ce6X3H3j3r8WMhpxVOxveEtnN5G4CY47VLFOI_tv1g3CTeeZoymiD0BEb8tsxxRikuzipnY9DXhk9uBL7TLXVPplZeGYrsok7qRAJ15RM14ocAIuT77Ikcc3KUQ=s600" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="600" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgpALbqBcMn_9NZW_2TLTClDYL-HQO0_8QYKbuf3-ZImpddkiNvghSSI8PLVru59Ce6X3H3j3r8WMhpxVOxveEtnN5G4CY47VLFOI_tv1g3CTeeZoymiD0BEb8tsxxRikuzipnY9DXhk9uBL7TLXVPplZeGYrsok7qRAJ15RM14ocAIuT77Ikcc3KUQ=w400-h200" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Początkowo zajmował 500 akrów, otaczał pałac i sięgał aż
po dzielnicę Kolonaki, ale ze względu na to, że przecinała go główna droga łącząca
Ateny z Kifissią (dzisiejsza ulica Królowej Sofii) został ograniczony do 155
akrów. Do 1854 roku wstęp dla zwiedzających był zabroniony a później dozwolony
tylko wtedy, kiedy nie było w nim królowej – a to zdarzało się bardzo rzadko. Od
początku 1839 r. do końca 1863 r przewinęło się przez ogród wielu botaników i
ogrodników w większości obcokrajowców.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiReF-gUtGuSwgUPwvNTOqIiMqK3oA5tHtEfW-rVgjdOLXvq0XwuVPqIZyIW1Uo3P_UXlrftZiiMmSg8Y2nbC_XFjj2SVWxNm5LnwhsQ2nR8TOwVSuC-DJNAbzSAht-QydKHj6SHTfc_TRIPs7fiwN51wRqGFsAGfb7J6jD_ufSqz9wMZjKJkeS_P48=s720" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="720" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiReF-gUtGuSwgUPwvNTOqIiMqK3oA5tHtEfW-rVgjdOLXvq0XwuVPqIZyIW1Uo3P_UXlrftZiiMmSg8Y2nbC_XFjj2SVWxNm5LnwhsQ2nR8TOwVSuC-DJNAbzSAht-QydKHj6SHTfc_TRIPs7fiwN51wRqGFsAGfb7J6jD_ufSqz9wMZjKJkeS_P48=w400-h206" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Ogród szybko stał się modny – mimo tego,
że nikt nie mógł tam wejść - i ogólnie znane stało się zamiłowanie Amalii do jej
ogrodu. Jak więc ktoś chciał wkupić się w łaski królowej, przysyłał w prezencie
drzewa, krzewy lub inne rośliny. I tak greckie miasta przysyłały cytryny i
pomarańcze, cesarzowa Brazylii przysłała rośliny południowoamerykańskie, sułtan
Libanu wysłał drzewa ze swoich ogrodów,</span> <span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Mehmet Ali z Egiptu
rośliny z dorzecza Nilu, a król Sudanu 40 palm kokosowych. Dotarła do ogrodu również
akacja z Haiti i wierzba płacząca z grobu Bonapartego.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgCU3h1qp22TEelGbGbnr8-GjPPai-XwkEgjvkjoCzaN2-rBcNpeUiIrHX_vY45oJ3ebgh1TQJ4CEb_kOQrzt3D27vihwouB4wlNOYZDx9REfO5tZ_htyvxWiez8WhlJ9hlUiavTJTJN4DqmoLAoHaJzaqhCbJ1xVklqhgxKOATTLklBqXHN_DT43po=s530" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="398" data-original-width="530" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgCU3h1qp22TEelGbGbnr8-GjPPai-XwkEgjvkjoCzaN2-rBcNpeUiIrHX_vY45oJ3ebgh1TQJ4CEb_kOQrzt3D27vihwouB4wlNOYZDx9REfO5tZ_htyvxWiez8WhlJ9hlUiavTJTJN4DqmoLAoHaJzaqhCbJ1xVklqhgxKOATTLklBqXHN_DT43po=w400-h300" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Tysiące drzewek kupowano
w Europie, a nawozy ogrodnicze sprowadzano z Genui we Włoszech. Z greckich wysp
przywożono palmy, często bardzo wysokie, które przypływały okrętami wojennymi
do Pireusu, a następnie były … przenoszone przez marynarzy do ogrodu. <br />Ateny w
tamtym czasie cierpiały na brak wody, ale Amalia nie zważając na nic… podlewała
swój ogród. Ateńczycy się oburzali, ale kto ich słuchał? Podróżnik Edmond Abu
ironicznie napisał w swojej książce: „Ateńczycy cierpią, ale trawa w ogrodzie Amalii
ma się dobrze” Początkowo ogród miał niski drewniany płot, ale ponieważ
Ateńczycy kradli rośliny i przyprowadzali swoje kozy by te mogły paść się
wykwintnymi przysmakami europejskich zielarzy, Amalia odgrodziła go wysokimi
balustradami.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjRmHU-aHVjDYYvFY88h01x_TTh4L2ngMipjVduLbV5h1lqGZRLcipD7njcKKW84-CAx46mIYuuIdnMF5ywl4ogCcCrx9NiRi4MICAcz5iQRTCsDd67SBXikPNL74LuHNk2I3IYFoJmHD-kswfQcDGsSKVEeN1EzKhr8DMu0ZHj6imjZ0cusB14RLum=s600" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="600" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjRmHU-aHVjDYYvFY88h01x_TTh4L2ngMipjVduLbV5h1lqGZRLcipD7njcKKW84-CAx46mIYuuIdnMF5ywl4ogCcCrx9NiRi4MICAcz5iQRTCsDd67SBXikPNL74LuHNk2I3IYFoJmHD-kswfQcDGsSKVEeN1EzKhr8DMu0ZHj6imjZ0cusB14RLum=w400-h313" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Jego zewnętrzne drzwi - z wyjątkiem tych, które łączyły się z
pałacem - były zawsze zamknięte i strzeżone, ale królowa postanowiła dać klucze
od strony Ilissos, ambasadorom wielkich mocarstw (Anglia, Francja, Rosja) żeby
mogli wchodzić do ogrodu, kiedy tylko zechcą. Za obecnym placem zabaw Ogrodu
Narodowego znajduje się „skała Amalii”. </span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgTZOBd6zLQ1m-2lx_ccnBRfXhkx7Qj8Svzz4VaH0NsrP9NJLCv2h3I5Kq3DK8_VJQ71mPl0B4b_eVNXchcOxG3xiRmILPl168oSX2m6Pz88o0szM4u-ofbI8r9j7yObOL6L-jCGuzpNNL-KCOBjAuZjhGE3SipgQv20oej0EwPfnFzCf7wqNVgXJ5O=s1600" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgTZOBd6zLQ1m-2lx_ccnBRfXhkx7Qj8Svzz4VaH0NsrP9NJLCv2h3I5Kq3DK8_VJQ71mPl0B4b_eVNXchcOxG3xiRmILPl168oSX2m6Pz88o0szM4u-ofbI8r9j7yObOL6L-jCGuzpNNL-KCOBjAuZjhGE3SipgQv20oej0EwPfnFzCf7wqNVgXJ5O=s320" width="320" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Jest to podwyższona skalna półka, na
której królowa postawiła fotel, by móc przyglądać się pracom ogrodniczym, ale
też podziwiać piękno morza egejskiego, Faliro i Eginy – było to możliwe bo drzewa
jeszcze były niskie, nie było też wtedy budynków mieszkalnych, które zasłaniałyby
widok. Ogród Amalii został przemianowany na Ogród Narodowy w 1917 roku po rezygnacji
z tronu króla Konstantyna I, a od 1923 r. publiczność miała wolny wstęp od
wschodu do zachodu słońca. </span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjhnBhls-klGpygLXbvMs92aOHpIkMF8axAskaCSkqBXaYfnXUtJTjxp2WVS305AgreuKHzYSNlU2cspOPDSFE8EutzdGFHmPH_9T--VES7KmNRIPy_zi8LxzjQhKjX9viJ_KbzFo1fN0ajxCKxOl2cUkxfgUuXsFwHnQzWSy8XGC_r85q0h8U8Xnzi=s696" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="498" data-original-width="696" height="286" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjhnBhls-klGpygLXbvMs92aOHpIkMF8axAskaCSkqBXaYfnXUtJTjxp2WVS305AgreuKHzYSNlU2cspOPDSFE8EutzdGFHmPH_9T--VES7KmNRIPy_zi8LxzjQhKjX9viJ_KbzFo1fN0ajxCKxOl2cUkxfgUuXsFwHnQzWSy8XGC_r85q0h8U8Xnzi=w400-h286" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> W późniejszych latach nawałnice i burze spowodowały
ogromne zniszczenia, a podczas poszerzania alei Amalii w 1926 r. wycięto setki
drzew. W tym czasie jego obecne ogrodzenie wykonano z marmurowych kolumn i
żelaznych balustrad. Wiele drzew zostało wyciętych w czasie okupacji … przez
ludzi chcących się ogrzać, natomiast w czasie wydarzeń grudniowych (1944) władze
Aten pozbywały się zmarłych i grzebały ich w ogrodzie w prowizorycznych masowych
mogiłach. - te zostały później rozkopane i zwłoki przewieziono na zwykłe
cmentarze.Podczas prac, które miały miejsce w ciągu ostatniego półtora wieku, w
ogrodzie odkryto starożytny akwedukt, łaźnie rzymskie, a także dwa cmentarze;
hellenistyczny i rzymski.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p> Cdn.</o:p></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-30558747109695963502021-12-28T01:08:00.001-08:002021-12-28T01:08:23.877-08:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Czy Safona – starożytna poetka – była lesbijką?<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/12/czy-safona-starozytna-poetka-bya.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Czy Safona – starożytna poetka – była lesbijką?</a>: Antycznych poetów znamy wielu, ale poetkę tak naprawdę tylko jedną. Bo tylko jedna z nich osiągnęła status na poły legendarny. Nazywała ...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-61490806439614150532021-12-28T01:07:00.043-08:002021-12-28T02:21:33.416-08:00Czy Safona – starożytna poetka – była lesbijką?<p> </p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Antycznych poetów znamy wielu, ale poetkę tak naprawdę
tylko jedną. Bo tylko jedna z nich osiągnęła status na poły legendarny.
Nazywała się Safona. <br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Dla Platona była dziesiątą muzą, dla Anakreona słodko
śpiewała, a Horacy w drugiej odzie mówił, że nawet zmarli w podziemiach
słuchają jej pieśni z podziwem w świętej ciszy. Safona jest uważana za
najważniejszą poetkę liryczną starożytności, a przez wielu za pierwszą
zadeklarowaną lesbijkę. Ale czy to prawda?</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjLYpg5OHmvuyUxHJyo4wIqgzlEuFpltxtfS9vPNzLpEj_yzjJvtQxeegECEQr0WlfHBwoNle7yGIWTgJiB0yt3Y7yQJ0v7mdmX7LXJT9SfkDFjAYZewEKXahd9ePS7VbVpnGNDge19rS50I_jMey0k8GM0aho2UEF6YonYVVszXzjuoalYrCAozacU=s810" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="810" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjLYpg5OHmvuyUxHJyo4wIqgzlEuFpltxtfS9vPNzLpEj_yzjJvtQxeegECEQr0WlfHBwoNle7yGIWTgJiB0yt3Y7yQJ0v7mdmX7LXJT9SfkDFjAYZewEKXahd9ePS7VbVpnGNDge19rS50I_jMey0k8GM0aho2UEF6YonYVVszXzjuoalYrCAozacU=w400-h223" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Nie wiemy kiedy dokładnie się urodziła i nie wiemy
kiedy zmarła. Wiemy, że żyła gdzieś na przełomie VII i VI wieku. Być może
urodziła się około 630 roku p.n.e. a kiedy zmarła…. tego tak naprawdę nie wie
nikt. Mówi się, że Safona wyszła za zamożnego i życzliwego młodego mężczyznę z
Andros na Korfu i miała z nim córkę Kleidę. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Urodziła się jednak w Eresos na pięknej wyspie
Lesbos i była rówieśniczką Alkaiosa i Pittakosa. Safona pisała wiersze miłosne,
hymny do bogów i pieśni weselne. Komponowała swoje wiersze i śpiewała je grając
na lirze - w świecie greckim poezja lityczna (która nosi nazwę od instrumentu lira)
zawsze, ale to zawsze była śpiewana i nieraz tańczona. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg9oieBydsPRGkBjvKCqXE9nj-pTmjo1Kxdr5WvZmvmS4vcS492j6s96JQGiJbDFYVMNWH6kqz3GCZFD01JVNBJPoHM7vsZu8JRmp7ImIvuMm-VphpWog4_axSnDWvnwo1n1l2Kz35Hg_I-7aAxtCIUSJpVCne9RQko4dQOcPozTIiTWwCWeVbrZoTI=s800" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="547" data-original-width="800" height="274" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg9oieBydsPRGkBjvKCqXE9nj-pTmjo1Kxdr5WvZmvmS4vcS492j6s96JQGiJbDFYVMNWH6kqz3GCZFD01JVNBJPoHM7vsZu8JRmp7ImIvuMm-VphpWog4_axSnDWvnwo1n1l2Kz35Hg_I-7aAxtCIUSJpVCne9RQko4dQOcPozTIiTWwCWeVbrZoTI=w400-h274" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Z powodu niepokojów politycznych na Lesbos, które
doprowadziły do wygnania arystokracji z wyspy, Safona na jakiś czas schroniła się
na Sycylii. Wrócił kilka lat później po obaleniu tyranii. Mówi się, że w tym
czasie Safona założyła na wyspie konserwatorium i zgromadziła w nim młode
arystokratki z Lesbos, aby uczyć je tego co kobiety umieć powinny. A powinny
umieć być piękne, delikatne i wrażliwe. Takie były wtedy wobec kobiet
wymagania. Spędzały więc z Safoną całe dnie w cudownych okolicznościach
przyrody i słuchały jej poezji, próbując tworzyć też własną. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiJwe-yNaj8-xOGDwBk4qRY45D_rz_hsmV3HcdrCqZig7TGHYwgDxwYIJoIx9laYqRVAkZxwmuv68ItcKw4bsdsXshhApuQ2PQMQoRAa5JPwYgzcwHUl0edh1jdDDhBj1XltFVKAYNXz9PnBNWRyF4kP99FO4LY4UmOCcT4EwS-pfnx45Ugc1bpQjkp=s400" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="287" data-original-width="400" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiJwe-yNaj8-xOGDwBk4qRY45D_rz_hsmV3HcdrCqZig7TGHYwgDxwYIJoIx9laYqRVAkZxwmuv68ItcKw4bsdsXshhApuQ2PQMQoRAa5JPwYgzcwHUl0edh1jdDDhBj1XltFVKAYNXz9PnBNWRyF4kP99FO4LY4UmOCcT4EwS-pfnx45Ugc1bpQjkp=w400-h288" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bliski związek
Safony z jej studentkami został uznany za nieprzyzwoity między innymi przez
komików z Attyki, którzy zdyskredytowali zarówno jej pracę, jak i ją samą,
nazywając ją… lesbijką. Krążyły o niej i krążą rozmaite mity, a często wręcz
złośliwe oszczerstwa. Patriarchat nie mógł pojąć, że można być intelektualnie i
artystycznie utalentowaną kobietą, rozpuszczał więc o<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Safonie najbardziej absurdalne plotki,
łącznie z tą, że była prostytutką. Mimo wyraźnego sentymentu, jaki okazywała swoim
uczennicom, jej homoseksualizm nie jest potwierdzony żadnym źródłem.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgXqEWvX6opuOPwpQzL8tFME_MuHwwv5KEcpJVfdBTyBIUlijM5dJEEjoV5NEp42MxTz49Ua8TR49l8zEEexqQET5rM4YB8M-Wiqg24KmVS0LIpkdaRZ9H14xY8GX-tYYIUUT8HbLGA0cF5m8Vhg0se84GzytigULDn3XeskkNJMxWLE4R73sUbgO-9=s800" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="800" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgXqEWvX6opuOPwpQzL8tFME_MuHwwv5KEcpJVfdBTyBIUlijM5dJEEjoV5NEp42MxTz49Ua8TR49l8zEEexqQET5rM4YB8M-Wiqg24KmVS0LIpkdaRZ9H14xY8GX-tYYIUUT8HbLGA0cF5m8Vhg0se84GzytigULDn3XeskkNJMxWLE4R73sUbgO-9=w400-h248" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Jej dzieła gloryfikują miłość – być może miłość między
kobietami - ale nie wiadomo, czy kiedykolwiek zrobiła to, co napisała. W
rzeczywistości, dziś badacze jej prac kwestionują homoseksualny wymiar Safony,
ponieważ nie ma dowodów na to, że uprawiała seks z kobietami. To oczywiście nie
przeszkodziło chrześcijańskim poetom przeklinać jej poezję, w czasie gdy wydawcy
jej utworów zmieniali jej teksty miłosne, usuwając fragmenty lub zmieniając
słowa, których ówczesna publiczność, ich zdaniem, nie mogła zaakceptować. W XI wieku
(1073 roku) nie kto inny jak papież Grzegorz VII, miał nakazać spalenie wszystkich
dzieł Safony. Gdy w 1453 roku upadał Konstantynopol, stolica Wschodniego
Cesarstwa Zachodniorzymskiego, i symbolicznie skończyło się tym samym
średniowiecze, nie było już ani jednego oryginalnego dzieła wielkiej poetki z
Lesbos. Na szczęście jak się później okazało, co nieco ocalało na egipskich
papirusach.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhPqXyE_cttXB-OjOB0-t8RWHLEMVSYPKowq3RoMVo-7mCvJriX41R5nnn0ed5PZf0sD4sp7YzDs2bOQpuq79vjLmTUm3xp350WtIdkPS9VyBIbSbgXbseT6oXSfTLI1yrM9r-DvsS4a-RjQih92iS0b8hRkrct617eq3PPPO-iDK6izbl-mE9-rX7k=s606" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="606" data-original-width="440" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhPqXyE_cttXB-OjOB0-t8RWHLEMVSYPKowq3RoMVo-7mCvJriX41R5nnn0ed5PZf0sD4sp7YzDs2bOQpuq79vjLmTUm3xp350WtIdkPS9VyBIbSbgXbseT6oXSfTLI1yrM9r-DvsS4a-RjQih92iS0b8hRkrct617eq3PPPO-iDK6izbl-mE9-rX7k=w290-h400" width="290" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Według Owidiusza Safona rzekomo popełniła samobójstwo,
kiedy już jako dojrzała kobieta miała się zakochać w żeglarzu Faonie, i
odrzucona przez niego rzucić się ze skały do morza, by niechybnie w nim zginąć.
Ta opowieść dotrwała do naszych czasów i jest najpewniej produktem greckich
komedii, w których przedstawiano Safonę w sposób karykaturalny. W tym przypadku
opowieść o Safonie i Faonie wydaje się być kalką mitu o Afrodycie i Adonisie,
który nosił zresztą przydomek Faon. Dzisiejsi historycy kwestionują ten mit i
twierdzą, że musiała ona umrzeć naturalnie w wieku 50 lat, gdzieś pomiędzy
580-570 p.n.e.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEilNKgrU-30WRMwko8F7Y_lygXhWCY64JZho6wFmxDn3WHHPRE4MNaOASqaSsU6Jh_JVnl1vgSHpdbS-SVdrXnNbiA4huIkH7-aO8smoZazBN1eKMt-oF8_7cwkQL4IkOwW_QIKQeHZRFdciGUx8g8d8nRFzo4CxxdKV-xMfbKEy9cJPmPVxE1cRsve=s1218" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1218" data-original-width="800" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEilNKgrU-30WRMwko8F7Y_lygXhWCY64JZho6wFmxDn3WHHPRE4MNaOASqaSsU6Jh_JVnl1vgSHpdbS-SVdrXnNbiA4huIkH7-aO8smoZazBN1eKMt-oF8_7cwkQL4IkOwW_QIKQeHZRFdciGUx8g8d8nRFzo4CxxdKV-xMfbKEy9cJPmPVxE1cRsve=w263-h400" width="263" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Safona, choć pisała dla bardzo wąskiego grona, sławę -
naprawdę światową - zyskała już w antyku. Jeszcze w czasach starożytnej Grecji
Safona weszła do kanonu. Nauczana była w szkołach retorycznych a jej dzieła
przechowywano w słynnej Bibliotece Aleksandryjskiej – ówczesnym intelektualnym
epicentrum świata helleńskiego. Z innym wspaniałym poetą z Lesbos, Alkajosem,
przedstawiano ją na licznych wazach. Komediopisarze, o czym wspominałam wcześniej, umieszczali
ją, niestety dla niej, w swoich sztukach. Można powiedzieć, że Safona została
celebrytką, a nawet więcej, zaczęto ją nazywać dziesiątą muzą. Niezwykłą rolę
odegrała, w Rzymie, gdzie w I wieku p.n.e. tłumaczył ją na łacinę pewien utalentowany
poeta Katullus, który zresztą cykl utworów do swojej ukochanej zatytułował „
Lesbia” Katullus wprowadził do poezji nowy typ kobiety „puella docta” czyli
uczona dziewczyna co ma znaczenie niebagatelne. Oto bowiem obok rzymskiej
matrony pojawia się emancypantka, kobieta lekceważąca - oczywiście na miarę
swoich możliwości – konwenanse, mająca własne zdanie i chcąca choć w jakiejś
części decydować o sobie. Prototypem literackim mądrej i niezależnej kobiety
jest więc Safona. Nie muszę oczywiście dodawać, że dla konserwatystów taka
wizja kobiety była przerażająca. Podobnie jest zresztą do dzisiaj. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Cdn. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-39035160977589730792021-12-26T00:41:00.001-08:002021-12-26T03:46:34.962-08:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Dlaczego obchodzimy Boże Narodzenie 25 grudnia?<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/12/dlaczego-obchodzimy-boze-narodzenie-25.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Dlaczego obchodzimy Boże Narodzenie 25 grudnia?</a>: Prawda jest taka, że żaden tekst źródłowy nie podaje dokładnej daty narodzin Chrystusa. Według relacji z Nowego Testamentu zarówno C...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-36833065509641994212021-12-26T00:41:00.000-08:002021-12-26T03:46:49.649-08:00Dlaczego obchodzimy Boże Narodzenie 25 grudnia?<p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Prawda
jest taka, że żaden tekst źródłowy nie podaje dokładnej daty narodzin
Chrystusa.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiPVHtR-rGYaNezT_e02wpFQwTRqseNfDhXCIu-v1cgLs5-lqASXXB3NdadCUNSO6hZGcjjMrvwWc0CKOgxKW-SEHIAbAl4p0VieX-YYle7DbU-txNkODu4M0SP7Xw419MvG7lmG6q6Ax484L3bLXhqZ8RK7K-55t62_WuYkojzLjWgUvG8CgHpppg3=s973" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="973" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiPVHtR-rGYaNezT_e02wpFQwTRqseNfDhXCIu-v1cgLs5-lqASXXB3NdadCUNSO6hZGcjjMrvwWc0CKOgxKW-SEHIAbAl4p0VieX-YYle7DbU-txNkODu4M0SP7Xw419MvG7lmG6q6Ax484L3bLXhqZ8RK7K-55t62_WuYkojzLjWgUvG8CgHpppg3=s320" width="263" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Według
relacji z Nowego Testamentu zarówno Chrystus, jak i jego uczniowie nie
obchodzili urodzin, a wg. Ewangeli św. Łukasza (</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">22:19, 20)</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Jezus wyraźnie poprosił swoich naśladowców, aby zachowali pamięć o jego ofiarnej śmierci a nie
narodzinach. Żydzi również odrzucali obchodzenie
urodzin jako zwyczaj pogański,</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">prawdopodobnie
ze względu na związek między urodzinami a astrologią i wróżbiarstwem i taką samą postawę przyjęli chrześcijanie w pierwszych dwóch wiekach istnienia Kościoła
chrześcijańskiego.</span><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiS53_xrmQl1FOSz9lFM3ehe1aUzXyuX72E3-IgLlXjWFd1Hp7uDCnYlASG0R5UjG5-pZ03BKP7pUjPlSemKbbkXd33m8Td71xu6X7J-KtGcqYPM1nA2JKSPgnwEJ1CtU2tITMZdWnYCmuEkFVOKH2F0Yndz8YRbvZWUAXqlgfhIrwLVNu71cZDi2pP=s615" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="346" data-original-width="615" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiS53_xrmQl1FOSz9lFM3ehe1aUzXyuX72E3-IgLlXjWFd1Hp7uDCnYlASG0R5UjG5-pZ03BKP7pUjPlSemKbbkXd33m8Td71xu6X7J-KtGcqYPM1nA2JKSPgnwEJ1CtU2tITMZdWnYCmuEkFVOKH2F0Yndz8YRbvZWUAXqlgfhIrwLVNu71cZDi2pP=w400-h225" width="400" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Dlatego
we wczesnych latach chrześcijańskich narodziny Chrystusa nie były świętem
szczególnym i chrześcijanie obchodzili je razem ze chrztem 6 stycznia. Dopiero
- zgodnie z przekazami - Bazyli Wielki jako pierwszy w Cezarei Kapadockiej w
376 r. wygłosił przemówienie z okazji... świąt Bożego Narodzenia.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Wcześniej
jednak, w 354 r., po wielu sporach i dyskusjach, 25 grudnia został uznany w
Rzymie jako dzień narodzin Chrystusa z bardzo ważnego dla Kościoła powodu. <br />Dzień ten został wcześniej ustanowiony przez Rzymian jako
dzień narodzin perskiego boga Mitry.</span><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhPLMGxxqlFYe4ln1CYzmO7BW8kl0s3DujtwSgUQnFFd8k4l4piJIF0hP6E919FVeS-NdCPCuotnf66QzCI4_bdUCSY-Rwv9rmjg8mGKsBhghWEL9fbF28prB_nh2jLS96lsexL9JLO0E2CvOsWhu1XF6jHvcu_7cLpBYRkbdEuiDgtVM5FX86gDcVF=s1200" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1123" data-original-width="1200" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhPLMGxxqlFYe4ln1CYzmO7BW8kl0s3DujtwSgUQnFFd8k4l4piJIF0hP6E919FVeS-NdCPCuotnf66QzCI4_bdUCSY-Rwv9rmjg8mGKsBhghWEL9fbF28prB_nh2jLS96lsexL9JLO0E2CvOsWhu1XF6jHvcu_7cLpBYRkbdEuiDgtVM5FX86gDcVF=s320" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Bóg Mitra</div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Rzymianie powracający z wojen na Wschodzie
przywozili ze sobą kulty wielu bogów. Mitra był jednym z najpopularniejszych,
ponieważ był bogiem światła, słońca, które walczy i wygania ciemność. Jego
narodziny połączono z zimowym przesileniem słońca, które od 25 grudnia zaczyna dłużej
świecić na niebiańskim firmamencie.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Dla
Rzymian był to dzień radości, ponieważ ciemność odchodziła, a światło
nadchodziło. Był to tak uroczysty i umiłowany dzień, że żadne zakazy i
perswazje Ojców Kościoła, nie było w stanie ani przekonać ani nawet zmusić pierwszych
chrześcijan do zaprzestania jego świętowania. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Dlatego
Ojcowie Kościoła znaleźli wypróbowany i przetestowany sposób -</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">„podmienienia”. Innymi słowy 25 grudnia, do
tej pory obchodzony jako dzień urodzin Mitry, ustalono dniem narodzin Jezusa Chrystusa,
czyli nowego Słońca, które wypędziło mroki bałwochwalstwa z dusz ludzi i zalało
je chrześcijańskim światłem. I tak</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> 25 grudnia jedno Słońce zastąpiło drugie, w wyniku czego ta data została
ustalona jako oficjalna data narodzin Chrystusa.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjzr0_uypMfH-GfytFIFzZU0IUbI_SSVRtC_88c0tdrNIaMUYRyP8F2MA0orowCIfda0pZYYknpcJXyQqcMYmeQW5ovLA9vtKGUkNBi6BC-Fsu-9gNpudkUPkc_Wq_9HXOgtWqDiJfWesVioiT2kdOMlk7C7c_4Xl38IJj0e97D23t9J1-O_QQVmC3x=s430" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="430" data-original-width="367" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjzr0_uypMfH-GfytFIFzZU0IUbI_SSVRtC_88c0tdrNIaMUYRyP8F2MA0orowCIfda0pZYYknpcJXyQqcMYmeQW5ovLA9vtKGUkNBi6BC-Fsu-9gNpudkUPkc_Wq_9HXOgtWqDiJfWesVioiT2kdOMlk7C7c_4Xl38IJj0e97D23t9J1-O_QQVmC3x=w341-h400" width="341" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Świętowanie
Bożego Narodzenia 25 grudnia przeszło z Zachodu na Wschód około 376 roku, a w
386 roku św. Jan Chryzostom wezwał kościół w Antiochii, aby wyznaczył 25
grudnia jako dzień obchodów Narodzenia Pańskiego.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Znacznie
później, w 529 r., cesarz Justynian zakazał wykonywania prac i robót
publicznych w okresie Bożego Narodzenia i ogłosił je dniem wolnym od pracy. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Do
1100 roku - kiedy działalność misyjna w pogańskich plemionach europejskich zakończyła
się - wszystkie narody Europy obchodziły Boże Narodzenie</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">.</span><p></p><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;">
</p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> Cdn.</span></p><p>
</p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-15402061070841701252021-11-28T01:20:00.000-08:002021-11-28T01:31:13.401-08:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Hermafrodyta - dwupłciowe bóstwo<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/11/hermafrodyta-dwupciowe-bostwo.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Hermafrodyta - dwupłciowe bóstwo</a>: Człowieka od zarania dziejów pociągał tajemniczy, fascynujący i nieodkryty świat. Szukał wytłumaczenia dla działania sił przyrody, natu...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-60471367089858680442021-11-28T00:25:00.000-08:002021-11-28T01:22:50.598-08:00Hermafrodyta - dwupłciowe bóstwo<p> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Człowieka od zarania dziejów pociągał tajemniczy,
fascynujący i nieodkryty świat. Szukał wytłumaczenia dla działania sił przyrody,
natury, klęsk żywiołowych a nawet dla pewnych odchyleń w budowie i strukturze
ludzkiego ciała. Starożytni Grecy – za pomocą mitów - próbowali zinterpretować i zrozumieć wszystkie otaczające ich - zarówno zachwycające jak i niepokojące - zjawiska. Tak samo było w przypadku Hermafrodyty.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiLxNRZ0U_MR90fbMPxQ5_aI0FTXWKuYC3sh6YO3Fe6_l9ng37nFb0jUgOn8E2r6Rq1-c_-XYCv-bREIfHET1x48NX3DOZTzm0BbAyzlV999391zTDnvigqc8eHBGmwJme6Djhd9ClzzI/s2328/Hermafrodyta.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="931" data-original-width="2328" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiLxNRZ0U_MR90fbMPxQ5_aI0FTXWKuYC3sh6YO3Fe6_l9ng37nFb0jUgOn8E2r6Rq1-c_-XYCv-bREIfHET1x48NX3DOZTzm0BbAyzlV999391zTDnvigqc8eHBGmwJme6Djhd9ClzzI/w400-h160/Hermafrodyta.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Hermafrodyta (lub Hermafrodyt) był synem Hermesa i Afrodyty, którego nimfy wychowały w jaskiniach góry Ida na
Frygii. Jego twarz odzwierciedlała wdzięk i piękno obojga rodziców, od których
wziął swoje imię. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">W
wieku piętnastu lat opuścił górę, na której dorastał, aby wędrować po Azji
Mniejszej i poznawać nowe miejsca. Przechodził przez miasta w Licji i Karii,
gdzie pewnego pięknego dnia zatrzymał się, na odpoczynek, przy źródle zwanym
Salmakis, źródle, którego wody tworzyły jezioro.</span></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlMDGf26A6ze-EEzVM78bAiIn24nxx049_S6GXB-EUE-1FQqoFdXD4v3oRqAujc1t2ueO_6xCjkzUKxWMgznSwJ0lJDgLOdGNFs73iuAX9L-EWFLnKELjqQYRc7A5CnK3Ktv5zf91m3yo/s900/salmacis-and-hermaphroditus-jean-francois-de-troy.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlMDGf26A6ze-EEzVM78bAiIn24nxx049_S6GXB-EUE-1FQqoFdXD4v3oRqAujc1t2ueO_6xCjkzUKxWMgznSwJ0lJDgLOdGNFs73iuAX9L-EWFLnKELjqQYRc7A5CnK3Ktv5zf91m3yo/w400-h320/salmacis-and-hermaphroditus-jean-francois-de-troy.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Nimfa
źródła, próżna i pewna siebie Salmakis, oczarowana pięknem młodego mężczyzny, zakochała
się w nim do szaleństwa. Hermafrodyta pozostał jednak niewzruszony i obojętny
wobec jej erotycznych zapędów. Kiedy poczuła, że na nic jej wysiłki, udała obojętność
i odeszła od źródła. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Hermafrodyta myśląc, że jest sam, zanurkował w zimnej, źródlanej wodzie i</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> delektował się chwilą rozkoszy. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Jednak Salmakis, która
ukrywała się w krzakach i obserwowała młodego mężczyznę, widząc go samego i bezbronnego
w swoim królestwie, również zanurkowała i z całych sił przytuliła do siebie. </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0KW6ZzsUMHzYcBVb5vyAJG5IDBAig71laqMm5TQI8t75L6lzoskeWzHNj0XHjdU6egnZmPmah6Yn4jA8Xvb0UGEiud1FTJW_92H9kEk8LcMyDAoX2tzlaLTRAuMY95PEndBqM1Eqq0-A/s400/https___assets.catawiki.nl_assets_2021_4_23_d_f_9_df9fc7af-de37-44f6-9306-0ef309279876.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0KW6ZzsUMHzYcBVb5vyAJG5IDBAig71laqMm5TQI8t75L6lzoskeWzHNj0XHjdU6egnZmPmah6Yn4jA8Xvb0UGEiud1FTJW_92H9kEk8LcMyDAoX2tzlaLTRAuMY95PEndBqM1Eqq0-A/s320/https___assets.catawiki.nl_assets_2021_4_23_d_f_9_df9fc7af-de37-44f6-9306-0ef309279876.webp" width="320" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Hermafrodyta,
bez względu na to, jak bardzo się starał, nie mógł wyrwać się z objęć nimfy,
która zaślepiona namiętnością błagała bogów, by nigdy ich nie rozdzielili. Bogowie
spełnili jej życzenie i zjednoczyli oba ciała w jedno, tworząc nową istotę o
podwójnej naturze, ani wyraźnie żeńskiej, ani wyraźnie męskiej.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzR7iKyDvZ38yUiQMkiqhe1M5HaqFs92UxjqQhfBYcaLT2YQQRL8227xQXFtzszzImDjVJ6sHrbDmSelUa8-DPGaz05apj1FTVMq-JMKZna24r6sF0VxhdWie5-oCWmLVBh50oKEmDa2E/s400/hermaphrodite-face.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="265" data-original-width="400" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzR7iKyDvZ38yUiQMkiqhe1M5HaqFs92UxjqQhfBYcaLT2YQQRL8227xQXFtzszzImDjVJ6sHrbDmSelUa8-DPGaz05apj1FTVMq-JMKZna24r6sF0VxhdWie5-oCWmLVBh50oKEmDa2E/w400-h265/hermaphrodite-face.jpg" width="400" /></a></div><p></p></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Hermafrodyta,
gdy poczuł, jak jego ciało scala się z ciałem kobiety, przeklął źródło i błagał
rodziców, aby sprawili, że każdy mężczyzna, który wpadnie do jego wód, stracił swoją męskość.
Hermes i Afrodyta wysłuchali prośby swojego syna i przekazali źródłu straszną, tajemną
moc.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Cdn.</span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-68805039163353121792021-11-21T01:44:00.000-08:002021-11-21T02:05:41.929-08:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.3 ostatnia<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/11/zeus-zyje-jest-wsrod-nas-cz3-ostatnia.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.3 ostatnia</a>: Przez dziesięć miesięcy Zeus spędzał z kapłanką noc, po uroczystościach ku czci bogini Afrodyty. Ale jedenastego wszystko się zmieniło …...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-1986895750182926592021-11-21T01:29:00.002-08:002021-11-21T02:27:47.151-08:00Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.3 ostatnia<p> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Przez dziesięć miesięcy Zeus spędzał z kapłanką noc, po
uroczystościach ku czci bogini Afrodyty.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ale jedenastego wszystko się zmieniło …<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Jedenastego - który był jednocześnie ostatnim w jej
kadencji - Zeus z daleka zobaczył procesję płynącą z Pessady, tak jak za
pierwszym razem, gdy zobaczył dziewczynę z Ainos. Ale tym razem wszystko było inaczej, nie
tak, niezgodne z zasadami. Nie było liści laurowych, gałęzi sosnowych ani
szyszek jodłowych z Ainos, które zwykle zdobiły łodzie. Kapłanka nie stała na
dziobie pierwszego statku. Na jej miejscu stał wysoki, stary, przestraszony,
cierpiętnik o bladej, szczupłej twarzy i długiej brodzie, raczej brzydki. W
ręku trzymał symbol. Symbol, który Zeus napotkał kilkakrotnie podczas swoich
podróży wzdłuż fenickiego wybrzeża i Kartaginy i na którym widział
ukrzyżowanych najgorszych przestępców. Wszystkie łodzie miały krzyż na dziobie.
Im bardziej się zbliżali, tym wyższy i bardziej imponujący wydawał się ten trzymany
przez starca. Jakby tym „berłem” chciał wziąć morze pod swoje panowanie i
odpędzić złe duchy morza w taki sposób, żeby nawet bogowie chwalili i uznawali
nowego Pana. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXR4mGW9XONNjFsvJO4T2oNAG84vtGThIhsVu9svfttUvHYq468EUmRai2rDs4tu08vt7BiHoi5SQwpvS1SbXI8LyGc-Gxma_oQ9jv4ziGID6Dnpxq7W4c5OuaWPMFsPjb_ZMhTdLnoXs/s456/mnich.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="285" data-original-width="456" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXR4mGW9XONNjFsvJO4T2oNAG84vtGThIhsVu9svfttUvHYq468EUmRai2rDs4tu08vt7BiHoi5SQwpvS1SbXI8LyGc-Gxma_oQ9jv4ziGID6Dnpxq7W4c5OuaWPMFsPjb_ZMhTdLnoXs/w400-h250/mnich.jpg" width="400" /></a> </div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Kiedy przybyli na wyspę i zobaczyli ołtarz oraz świątynię,
krzyżowiec wyszedł z nowym „berłem” mocy i pobłogosławił nową władzę na wyspie.
Potężny jęk, który wydobył się z wnętrza ziemi i morza, wstrząsnął wyspą – był
to sprzeciw bogów, którym odebrano ostatni przyczółek. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>I z dzikiego oburzenia zatrzęsła się świątynia,
a posąg bogini Afrodyty spadł z ołtarza - gdzie Zeus i Dziewczyna spędzili w
miłości tyle nocy - i został tam pochowany w spienionych falach, które kiedyś
ją narodziły. Jej moc na Ziemi nie była już pożądana, bo ludzie nie chcieli jej
pięknego posągu, ostatniego na Ziemi, który strzegł całej potęgi jej magii.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixVk2MY4sjl9HT4V5S3qwk55nsI-FNEbMZiXykdTD0_UJM0eRLweTQiOjhGaP9vviV08tj6f9HQ-4KLQhdZ_ruBlaG4tkZ9HIUYKY4Gnc8fX-qGuKHnZBA7_KRndvKs-MFSK9HuilYSbc/s880/aphrodite-cyprus-ayia-napa-sculpture-park-art-outdoor-sculpture-woman-goddess.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="586" data-original-width="880" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixVk2MY4sjl9HT4V5S3qwk55nsI-FNEbMZiXykdTD0_UJM0eRLweTQiOjhGaP9vviV08tj6f9HQ-4KLQhdZ_ruBlaG4tkZ9HIUYKY4Gnc8fX-qGuKHnZBA7_KRndvKs-MFSK9HuilYSbc/w400-h266/aphrodite-cyprus-ayia-napa-sculpture-park-art-outdoor-sculpture-woman-goddess.jpg" width="400" /></a></div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Kiedy na wyspie zapanowała nowa wiara, Zeus dostrzegł
niechęć ludzi do bogów olimpijskich i złapał się we własne sieci, bo został na zawsze związany z tą wyspą, jako rybak - ponieważ na
grzesznych bogów czeka wieczna kara. To dlatego Zeus musiał zostać na
Ziemi, podczas gdy inni, niewinni Bogowie udali się na Olimp, żeby móc nas
stamtąd do dzisiaj obserwować, poprzez gęste chmury i mgły .Nazwa wyspy uległa wtedy
zmianie, bo kapłan tej nowej religii odkrył tajemnicę biednej dziewczyny. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Wśród młodych apostołów był przystojny, czarnowłosy
młody marynarz, ten sam którego tożsamość ukradł Zeus. Podczas swoich długich
podróży przyjął nową religię, więc poproszono go o powrót do ojczyzny. Byłej
kapłance łatwo przyszło podążać za takim kaznodzieją - wszak odnajdowała w nim ukochaną postać ze
świątyni Afrodyty. I poślubiła go. Ponieważ jej mąż często półsłówkami napomykał
o jej romansie w świątyni Afrodyty, czemu ona jako jego legalna żona zaprzeczała,
postanowiła nie żyć dłużej w grzechu i wyznała wszystko proboszczowi swojej
parafii. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Ten nakazał jej – w ramach pokuty - modlić się w każdą
pochmurną, letnią noc, wtedy, kiedy on będzie jej szukał w jej gorączkowych
snach. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">I tak robiła.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYJvgzdPSJ-1qRhGxuoksGTH-lPHM0fNdW077lT1wmq80cJUZB_pgZQxEe7l5Rvg1IEtDrr5nD67Fvf15CdRCSKlwSjmZTMRkuDnXowL9NDXsLn0nYTzdsaOB2o0dUpZri2ksX_JmmYIw/s386/unnamed+%25283%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="355" data-original-width="386" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYJvgzdPSJ-1qRhGxuoksGTH-lPHM0fNdW077lT1wmq80cJUZB_pgZQxEe7l5Rvg1IEtDrr5nD67Fvf15CdRCSKlwSjmZTMRkuDnXowL9NDXsLn0nYTzdsaOB2o0dUpZri2ksX_JmmYIw/s320/unnamed+%25283%2529.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Ale mimo żarliwej modlitwy, nie udało
jej się zetrzeć z ciała smaku jego słodkich pocałunków. Diabeł tej pamięci
nigdy nie opuści jej całkowicie. Wielokrotnie w milczeniu,
przez długie dnie i noce, gdy jej męża marynarza przy niej nie było</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">, jej myśli wędrowały na
wyspę Zeusa - tak ją teraz nazywano - i uważała, że tamte boskie chwile były najszczęśliwszymi
w jej życiu. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Kiedy patrzyła na swego syna, półboga, bawiącego się nago
na plaży z dziećmi rybaków, uśmiech pojawiał się na jej ustach i nazywało go
wtedy swoim najdroższym, słodkim Zeusem. To oczywiście nie mogło się podobać ani
jej mężowi ani księdzu, więc kategorycznie zakazali jej tak go nazywać. Ale dziecko,
jak wszyscy potomkowie bogów, w końcu stało się wielkim bohaterem wojny,
zagrażając Cesarstwu Rzymskiemu, a jego imię pozostało nieśmiertelne, podobnie jak</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Herkulesa.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8dJoQmU3FgDadCd9HyahpKujkYQp_UM8m9xY_2Kdtt0QClchGThiB6w-A8fK82xkh_H1tqokbu9Spi7xOJAZGZhqeaZQyAywl5WOMyMC7_ml0xC59yY37DR5Cx7d2KdszEA8LQzRhOSY/s960/boy-1972493-960-720-566968.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="625" data-original-width="960" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8dJoQmU3FgDadCd9HyahpKujkYQp_UM8m9xY_2Kdtt0QClchGThiB6w-A8fK82xkh_H1tqokbu9Spi7xOJAZGZhqeaZQyAywl5WOMyMC7_ml0xC59yY37DR5Cx7d2KdszEA8LQzRhOSY/w400-h260/boy-1972493-960-720-566968.jpg" width="400" /></a></div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">A Zeus?</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Zeus dzięki swojemu boskiemu wzrokowi – jedynej mocy, która
mu została – mógł oglądać miłosne sceny między żeglarzem a dziewczyną, bez możliwości
interwencji i pocieszenia. Widział jak ten ją pieści i przytula, żeby mogła </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">zapomnieć o duchach przeszłości i mogła żyć z
nim spokojnym życiem. Tak jak wszystkie emocje w Bogu Błyskawic - tak i zazdrość
-</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">były bardzo silne a teraz zostały
rozpalone do czerwoności przez jego erotycznego przeciwnika. Ta tortura
tantalowa była również najgorszą częścią istnienia wygnańca na wyspie, Zeusa.
Ale wiedział, że na to zasłużył. Czuł się jak młody Prometeusz, tylko, że jemu
codziennie pękało serce.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCCXfrT8e5R12A_Vezh5syDCoGPTk7PhPMQFgm4OzZ85yh6-O5qXhDpZRcs9fTW1TjALjzzC3dgO5x2D2NhpUoMWUaiZPjhRBY4lSNjS-oMIkXyBtE9fQfToD_8lM5l2sgisZ6NFurqWg/s810/cierpienie.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="810" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCCXfrT8e5R12A_Vezh5syDCoGPTk7PhPMQFgm4OzZ85yh6-O5qXhDpZRcs9fTW1TjALjzzC3dgO5x2D2NhpUoMWUaiZPjhRBY4lSNjS-oMIkXyBtE9fQfToD_8lM5l2sgisZ6NFurqWg/w400-h266/cierpienie.jpg" width="400" /></a></div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Tylko raz w miesiącu – w dniu kiedy dawniej kapłanka
składała ofiary Afrodycie – Zeus, na krótko był uwolniony od swojego
prometejskiego cierpienia (to wszystko, co Święty Apostoł zostawił mu z
poprzedniej wszechmocy). Rano gdy się budził – tak jak wtedy gdy miał w swoich
objęciach dziewczynę – czekała na niego, jego czarna łódź ukryta w skałach i
przez jeden dzień mógł spokojnie wykonywać zawód, którego wtedy użył w złych
intencjach. I robił to z nadludzką przyjemnością, tak żeby ten krótki dzień nadał
sens nadchodzącym tygodniom. Płynął szybko - <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>jak rybak na otwartym morzu - aby ponownie
zobaczyć swoją Ziemię. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Często, ponieważ był zmęczony zarówno ludzką, jak i
boską samotnością, udawał się na pobliską plażę, aby zgubić się wśród innych
rybaków. W ten sposób stał się znany w Pessadzie. Uważano, że był </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">marynarzem z pobliskiej wyspy, który co
miesiąc przypływał na Kefalonię do pracy. Inni nazywali go latającym kapitanem,
kiedy w cudowny sposób potrafił dotrzeć do Zante a nawet do Patry w jeden
dzień. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Ale to pływanie Zeusa zawsze musiało kończyć się przed
zapadnięciem zmroku. Kiedy niebo stawało się złote, a cienie rosły, musiał
dotrzeć do brzegu, aby przed zapadnięciem zmroku łódź wróciła na wyspę Zeusa. W
przeciwnym razie straciłby te comiesięczne podróże na rok, ponieważ łódź nie
pojawiłaby się ponownie.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmcyiE4d-h1_hYNTEycSRZvF3fHvgaUuBNsUbrY2nqIELvbHBFxhUX_nUyTQELHhTTo0CEpQ7ifk_c7i9KPgrBr1LSVp4ioy7O3UH4Wmyfn3NmrUxRiOqNve3IgrhF24wZjBJ230bogSs/s512/unnamed.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="512" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmcyiE4d-h1_hYNTEycSRZvF3fHvgaUuBNsUbrY2nqIELvbHBFxhUX_nUyTQELHhTTo0CEpQ7ifk_c7i9KPgrBr1LSVp4ioy7O3UH4Wmyfn3NmrUxRiOqNve3IgrhF24wZjBJ230bogSs/w400-h250/unnamed.jpg" width="400" /></a></div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Czasem, ale zdarza się to bardzo rzadko - bo niewielu
jest tych, którzy chcą odwiedzić wysepkę Zeusa – to on zawozi
tam nieznajomego. Podróż z samym Zeusem, otwiera takiemu śmiertelnikowi umysł i
oczy na inne podróże; w jego podróży życia, oraz daje mu zrozumienie wszystkich pięknych
i magicznych rzeczy na Ziemi. Dawno temu poprowadził młodego człowieka, Anglika,
Lorda i od tego momentu ten stał się wielkim poetą, który całym sercem pokochał
Grecję. Klątwą spotkania z Zeusem jest tęsknota za tym co odległe, nieosiągalne,
nieuchwytne…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Cdn.</span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-25716135142544769642021-11-10T03:22:00.000-08:002021-11-10T03:43:52.143-08:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.2<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/11/zeus-zyje-jest-wsrod-nas-cz2.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.2</a>: Po ujrzeniu pięknej kapłanki nic nie mogło zmusić Zeusa do opuszczenia Czarnej Góry. Zgromadzenie bogów na tesalskim Olimpie musiało zos...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-65492117861426282492021-11-10T03:07:00.003-08:002021-11-10T04:02:39.671-08:00Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.2<p> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Po
ujrzeniu pięknej kapłanki nic nie mogło zmusić Zeusa do opuszczenia Czarnej
Góry. Zgromadzenie bogów na tesalskim Olimpie musiało zostać przełożone. W
rzeczywistości chciał spaść na wysepkę u podnóża Wielkiej Góry, jak orzeł
atakujący zająca, którego widział z góry. Ale nie odważył się, ponieważ była to
ziemia Afrodyty, sanktuarium innej bogini. Sam uchwalił to prawo. Szybko więc wezwał
Afrodytę i poprosił ją, by ofiarowała mu swoją kapłankę, chciał ją nauczyć
prawdziwej radości życia i wymazać z jej oczu ciemne plamy melancholii. Ale Afrodyta
była nieprzejednana, nie pozwoliła mu zakłócić porządku w swoim sanktuarium.
Żaden inny bóg, oprócz niej, nie miał władzy nad piękną Kefalońską kobietą,
podczas jej kadencji. Nawet ojciec bogów, Zeus. Musiał i powinien był chronić
niewinną dziewczynę, dopóki należała do niej. Bo ludzie w kontaktach z bogami
nie mają żadnych szans, nie mają wolnej woli, więc nie ma ich winy. Ale w
kontaktach międzyludzkich jest inaczej.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHAZov0nVwJrukO9mkleLTv4Y6CoMhYo8bYQsqbo-AURTfDZ1pigevs163a2pkmDm8WFnZQ3o5FWoZ1nUkg-zIMDb7L1QyvzxygqhY4OUDouTfVMwaSqZwnx9hlz0xFmi5rRZXFYXv6vE/s400/unnamed.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="333" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHAZov0nVwJrukO9mkleLTv4Y6CoMhYo8bYQsqbo-AURTfDZ1pigevs163a2pkmDm8WFnZQ3o5FWoZ1nUkg-zIMDb7L1QyvzxygqhY4OUDouTfVMwaSqZwnx9hlz0xFmi5rRZXFYXv6vE/s320/unnamed.jpg" width="266" /></a></div><div style="text-align: center;">Afrodyta </div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Zeus
usłyszał to i spędził cały miesiąc na poszukiwaniach mężczyzny, który byłby na tyle
przystojny i czarujący, by mógł w czasie następnej ceremonii uwieść biedną
dziewczynę i żeby ona, z własnej woli, złożyła taką samą ofiarę na ołtarzu miłości.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Ale
bez względu na to, jak długo szukał nie znalazł w całej Grecji piękniejszego
młodzieńca od rybaka z wioski Pessada - na którego również ukradkiem zerkała młoda
Pessadianka. Swoją ulubioną sztuką transformacji, przekształcił się w pięknego
młodzieńca. Skopiował jego każdy, najdrobniejszy szczegół i w rezultacie
wyglądał dokładnie tak, jak rybak, który tyle razy widział dziewczynę leżącą w
upalne popołudnia na plaży lub wracającą z nocnego łowienia ryb, robiącą żagle
i sieci. Nieliczne strzępy zwisające z jego ubrania wyglądały na nim jak
klejnoty, a przez nie przeświecała prawdziwie boska dusza... I tak bóg
zstąpił na Ziemię.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL1vXGrsaZHkHtVbNjFp-WjiixhzsUHMB8XOrlb-y59YsFZuSqB1cR02_MHVTMFHMUGXUdNrufnUGGdycI1Jdlsfs-1DW9Uqs_-Cuaiqh-7t0oqQJL_S49wIjAWTTfjHQQZgEeRU3BfQw/s1344/246009164_6309436652460930_7208896903944729969_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1344" data-original-width="1080" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL1vXGrsaZHkHtVbNjFp-WjiixhzsUHMB8XOrlb-y59YsFZuSqB1cR02_MHVTMFHMUGXUdNrufnUGGdycI1Jdlsfs-1DW9Uqs_-Cuaiqh-7t0oqQJL_S49wIjAWTTfjHQQZgEeRU3BfQw/w321-h400/246009164_6309436652460930_7208896903944729969_n.jpg" width="321" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Gdy
w drugim miesiącu nadszedł dzień złożenia ofiary i kapłanka ponownie udała się
na wyspę, on również tam popłynął. Mieszkańcy Pessady, którzy żyli z
codziennego trudu, nie mogli co miesiąc uczestniczyć w ceremonii. Po południu
dziewczyna otrzymała kwiaty, święty olej i drewno i łodzią swojego ojca sama popłynęł na
wyspę Afrodyty. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Przemieniony
Zeus już tam był, przywiązał jej łódź do swojej, aby dziewczyna nie mogła odpłynąć. Ta u</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">siadła
znowu, jak za pierwszym razem na schodach świątyni, oglądała zachód słońca, zagubiona w
nieskończoności. </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO1oV6Zo-srUGGOCjd-LymB6aNlo8ZiaySLdQeVQm2env14pRhh88yIh4EcGbnhin1OUHdcEBRdIF_fjloz_a5ziTF61epVb6KrD1murkAFMtn8RO4Gw-y84HVtQRIocO1AkOl_XyT4ts/s200/293a.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="195" data-original-width="200" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO1oV6Zo-srUGGOCjd-LymB6aNlo8ZiaySLdQeVQm2env14pRhh88yIh4EcGbnhin1OUHdcEBRdIF_fjloz_a5ziTF61epVb6KrD1murkAFMtn8RO4Gw-y84HVtQRIocO1AkOl_XyT4ts/w320-h312/293a.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Straciła świadomość tego, co dzieje się obok niej i nawet nie
zauważyła, kiedy pojawił się mężczyzna z kręconymi włosami o uśmiechniętej
twarzy, pięknych oczach i marmurowym ciele. A ten szeptał jej do ucha piękne słowa,
spokojnie i melodyjnie jak fale rozbijające się o skały:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">-
Wrzuć mnie z powrotem do śmiertelnej otchłani, jeśli twoje serce to zniesie, bo
mój los należy do ciebie i trzymasz go w swoich rękach.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nie
odepchnęła go, ale drżąc i płacząc ze zdenerwowania i zaskoczenia, spojrzała na
niego i zawołała:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dlaczego mi to zrobiłeś; Dlaczego tu
jesteś? Nie wzywałam ciebie.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Młodzieniec/Zeus opowiedział jej, jak to od wczesnego
świtu łowił ryby, ale nie złowił ani jednej. Wstydził się wrócić z pustymi
rękami. Miał więc nadzieję, że uda mu się złowić coś w świetle księżyca. Przez
kolejne godziny odpoczywał wśród skał i nie pomyślał, że tego dnia będzie
ceremonia na wyspie, przysięgał, że nie miał złych zamiarów i że nie chciał jej
skrzywdzić.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Dziewczyna przesunęła
się i zrobiła miejsce obok siebie aby bóg mógł usiąść i odpocząć, nie wydawała
się już wystraszona ani nie płakała, wręcz przeciwnie, była zadowolona z jego
towarzystwa. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Usiedli więc pod figurą coraz życzliwiej uśmiechającej
się Bogini - dwójka najpiękniejszych dzieci całej Greckiej Ziemi. </span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzsV2O2UcATR9EIijqU1et_Lk_w8BjCyj3VP4R4gbAXfNiL6u1r9m6n2Ngs1F209h3OizA_2q3p05eLRmF6AvtOumXbtrnzCY9eGfFLgBV7UdOHCnneJh5cV7VW3jzjA4W1bKy2jMI-ns/s700/bogini-milosci-afrodyty-wenus-700-82092554.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="700" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzsV2O2UcATR9EIijqU1et_Lk_w8BjCyj3VP4R4gbAXfNiL6u1r9m6n2Ngs1F209h3OizA_2q3p05eLRmF6AvtOumXbtrnzCY9eGfFLgBV7UdOHCnneJh5cV7VW3jzjA4W1bKy2jMI-ns/s320/bogini-milosci-afrodyty-wenus-700-82092554.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Dwie postaci
i posąg przybrały złoty kolor od ostatnich promieni słońca. Ich szczęśliwe
dusze promieniowały na ich twarze takim blaskiem, jaki odbijał się w marmurze.
Fioletowy kolor opadł wokół nich na falujące morze a niebo okryło ich jak welon.
Księżyc w pełni zaczął wschodzić i dał życie posągowi Afrodyty. Teraz wydawała się
ironicznie uśmiechać, gdy dziewczyna opowiadała historie ze swojego
dzieciństwa, a on, jak Odyseusz, opowiadał jej o wszystkich cudach i dziwnych
rzeczach, jakie widział, podczas swoich podróży. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Drżała, gdy opowiadał jej przerażające historie o
Scylli i Charybdzie i bała się Cyklopa. Zaczęło się ochładzać, zerwała się bryza
a niebo było zachmurzone. Przyciągnął ją więc do siebie i ogrzał ciepłem
swojego ciała i pełnymi miłości i namiętności pocałunkami. </span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlZrt5dv0YKyVboqfPbH2Gi70GQ4oClM8jTaDlkqy8IiOif4XrNj_GOG-UM6YD8gGpzrHkTDAoWePvmheBe1KMvQuvYT_qULfiek4ECpHTo6OVk3SAyv76N7dxyipcSaYDOAdczSX4RLg/s1920/219761_zakochani.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1920" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlZrt5dv0YKyVboqfPbH2Gi70GQ4oClM8jTaDlkqy8IiOif4XrNj_GOG-UM6YD8gGpzrHkTDAoWePvmheBe1KMvQuvYT_qULfiek4ECpHTo6OVk3SAyv76N7dxyipcSaYDOAdczSX4RLg/w400-h250/219761_zakochani.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Następnego ranka
kapłanka była nieco zakłopotana, rumieniła się karmiąc gołębie ale gdy on
wypływał w morze, aby łowić ryby, a ona przygotowywała się do powrotu, zawołała
do niego z niewinną, namiętną szczerością kobiet z południa:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">- Nie zapomnij, w przyszłym miesiącu uroczystość
odbędzie się ponownie i znów spędzę tu noc.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">I nie zapomniał. I pamiętał to dokładnie co miesiąc
przez dziesięć kolejnych miesięcy.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ale jedenastego wszystko się zmieniło …. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">O tym co się zmieniło, dowiecie się w kolejnym ostatnim poście. Cdn.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-4497929630134726302021-11-05T03:47:00.001-07:002021-11-05T09:33:41.321-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.1<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/11/zeus-zyje-jest-wsrod-nas-cz1.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.1</a>: Historia mówi, że kult Zeusa kult został sprowadzony do południowej Kefalonii przez Kreteńczyków 2000 lat temu – ale to nieprawda. Lu...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-85438666617056934442021-11-02T03:20:00.257-07:002021-11-05T09:34:07.804-07:00Zeus żyje!!! Jest wśród nas. Cz.1<p> </p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Historia
mówi, że kult Zeusa został sprowadzony do południowej Kefalonii przez
Kreteńczyków 2000 lat temu – ale to nieprawda.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfyx7pwCXlpjxnC4KNJ9YQwUUG4cSYsxOy6lQkjtvZcG6t4r7FdIjteWNHpITSBM_a-sxNF3PWarAW7vXtsfAyXolLOdqrrnxXR_2v3m-hTJrA50-he4QWgPQRINJnIs_o0h0R39SfoHQ/s797/75435bf1f398b44b59afddfbad823c4b.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="797" data-original-width="564" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfyx7pwCXlpjxnC4KNJ9YQwUUG4cSYsxOy6lQkjtvZcG6t4r7FdIjteWNHpITSBM_a-sxNF3PWarAW7vXtsfAyXolLOdqrrnxXR_2v3m-hTJrA50-he4QWgPQRINJnIs_o0h0R39SfoHQ/s320/75435bf1f398b44b59afddfbad823c4b.jpg" width="226" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /> Ludzie nigdy nie sprowadzają bogów, bóg nadchodzi pierwszy i jest początkiem
wszystkich ludzi - tak samo było na Kefalonii. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Kiedy
Zeus pokonał swojego ojca Kronosa, natychmiast zajął kilka ważnych
strategicznie miejsc na ziemi, żeby umocnić swoją władzę nie tylko w niebie ale
i na ziemi. Jednym z nich była Wielka Góra (Monte Nero) na Kefalonii. </span><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrAnj3I7A4mjRxhc6B56tlv6WFBFwt_I_r8CG7xqVi36z-uhJNGABfSwAkWygfpYtORAOpURi9aIN2J3xImk0X0NBWtkYoO3sMeQd9p_WHgnVK3OzmGBDuVnf_WkIVOd7KhRqeTGxgfZQ/s1000/ainos-35.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="609" data-original-width="1000" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrAnj3I7A4mjRxhc6B56tlv6WFBFwt_I_r8CG7xqVi36z-uhJNGABfSwAkWygfpYtORAOpURi9aIN2J3xImk0X0NBWtkYoO3sMeQd9p_WHgnVK3OzmGBDuVnf_WkIVOd7KhRqeTGxgfZQ/w400-h244/ainos-35.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;">Ainos </div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Ludzie
budowali świątynie ku czci największego z bogów na Wielkiej Górze, na
Przylądku Skala i w dolinie Rakli, która jest pełna laurów. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Fakt,
że ludzie budowali ołtarze i świątynie w miejscach wybranych przez bogów, był
wyjątkowym dziełem bogów a nie ludzi. Zeus nie miał im za co dziękować. Bez
bożego przewodnictwa, bez bożej pomocy ludzie nigdy nie odprawialiby tego lokalnego
kultu - bo ważne jest kto wysyła myśli, a nie kto je ma…</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Na całej wyspie panował tylko ten jeden kult, a
każdy kawałek ziemi kefalońskiej był poświęcony Zeusowi, jakby był jego własnością.
Ludzie tylko pożyczyli ją od niego i na znak poddania się jego panowaniu, wszystkie wizerunki Zeusa miały w lewej ręce gałązkę laurową z doliny Rakli, a w
prawej zamiast berła szyszkę sosnową z Jodły Czarnej z Ainosa. Tylko jedna mała wysepka
została odłączona spod jego rządów. </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5yfWjNFwO8gPdro3HIllHsYbnUg-1IPu-9phR5W2vs7o-ZxT-FCUAJEKKJeTlNMvYYwAfFTcu1tv3ZClKg5-b3_ue5IpFIZy7o5bdEeiG_djLKzRwouLPub3kxBTJe_-Me8toa5L-5qU/s829/1-35.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="552" data-original-width="829" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5yfWjNFwO8gPdro3HIllHsYbnUg-1IPu-9phR5W2vs7o-ZxT-FCUAJEKKJeTlNMvYYwAfFTcu1tv3ZClKg5-b3_ue5IpFIZy7o5bdEeiG_djLKzRwouLPub3kxBTJe_-Me8toa5L-5qU/w400-h266/1-35.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Wyspa Zeusa </span></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> A stało się to tak. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Na
</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">głębokich wodach otaczających Kefalonię zatonęło
wiele statków. Pewnego razu łódź cypryjskiego kupca, która </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">w straszną zimową noc płynęła</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> do Włoch, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">bliska była zatonięcia . Na próżno zrozpaczony cypryjczyk modlił się do Zeusa i
wszystkich innych bogów, którzy przyszli mu do głowy, jego łódź niebezpiecznie
zbliżała się do skał. Wtedy przypomniał sobie Afrodytę, opiekunkę jego miejsca
urodzenia, Cypru. Zaczął ją błagać o ratunek i obiecał zbudować dla niej sanktuarium na
wyspie. W pewnym momencie dziki gołąb usiadł na dziobowym maszcie
łodzi, co było oczywistym znakiem, że bogini usłyszała jego modlitwę. Wkrótce pogoda
się poprawiła i cypryjski kupiec dotarł bezpiecznie do Pessady. Jak tylko jego noga stanęła na przyjaznym lądzie, zaczął wprowadzać w życie swoją obietnicę daną bogini. Dał
miejscowym rybakom pieniądze zarówno na budowę sanktuarium, na wysepce
przylegającej do Kefalonii, jak i na to, żeby co roku, w dniu jego ocalenia, mieszkańcy
wioski wybierali dziewicę, która będzie raz w miesiącu płynęła</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> do sanktuarium Afrodyty, żeby się
nim zaopiekować. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Zostawił
też pieniądze na jej piękne stroje i odpowiednią biżuterię. Ale gdyby nie wywiązywała się ze swoich zobowiązań, wówczas miała być odwołana ze swojej służby a wieś była by na zawsze zhańbiona - ale nie zdarzyło </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">się to nigdy</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> przez te
wszystkie wieki. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Zeusowi
nie przeszkadzało, że ta skalista wysepka została wyjęta spod jego władzy, bo nie chciał wchodzić w konflikt z boginią miłości, która tyle razy wspierała
go w jego przygodach. </span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFllIgqd_WEtLqHeOAvSVUK8IgBnnlP66IfXrKb2_kycUgEzvI2bIDJ-odw41LmUIGncf5hxWGToykMs1XU7TLgKFJ5c51c1wWOL0zDNNSK6rVgceN88QZTq9fQPRAbq7AKUmLKDex6BQ/s1178/Venus.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="732" data-original-width="1178" height="249" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFllIgqd_WEtLqHeOAvSVUK8IgBnnlP66IfXrKb2_kycUgEzvI2bIDJ-odw41LmUIGncf5hxWGToykMs1XU7TLgKFJ5c51c1wWOL0zDNNSK6rVgceN88QZTq9fQPRAbq7AKUmLKDex6BQ/w400-h249/Venus.webp" width="400" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><div style="text-align: center;"><span style="font-size: 12pt;">Afrodyta </span></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Afrodyta nie zwracała jednak zbytniej uwagi na tę małą świątynię i skromne ofiary rybaków z Pessady - wszak poświęcono jej tak wiele
wspaniałych sanktuariów - i nigdy nie zajmował się szczególnie kapłanką z
Pessady, w przeciwieństwie do Pessadian, którzy z szacunkiem dotrzymywali
obietnic złożonych cypryjskiemu armatorowi. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Pewnego dnia, gdy Zeus był w Rzymie, by
przyjąć bogate dary cesarza – lata już minęły, a były to czasy Cesarstwa
Rzymskiego – dowiedział się za pośrednictwem pioruna, że musi wrócić do Tesalii, na Olimp,
która była również siedzibą Królestwa Wschodniego. Unosząc się w powozie, ciągniętym
przez skrzydlate konie, zobaczył Wielką Górę, która była na jego drodze, a
ponieważ czuł się zmęczony długą podróżą, upałem i gorącym słońcem, postanowił
odpocząć w sanktuarium na Ainos i cieszyć się ofiar, które tam na niego czekały. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Usiadł na szczycie a chmury otoczyły wierzchołek góry - niepodważalny znak, że Zeus jest na
Wielkiej Górze - i nie trwało długo, zanim zasnął. Kiedy się
obudził, a bóg wiatru rozgonił chmury, zdał sobie sprawę, że był już wieczór, czas, kiedy horyzont
joński przybiera ten typowy, znajomy, jasnoczerwony kolor. Kiedy Zeus zaprzęgał konie ze złotą grzywą </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">do swojego powozu,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> jego wzrok padł na małą wyspę
Afrodyty. W czasie, kiedy spał, rybacy ze swoimi udekorowanymi
łodziami popłynęli na wysepkę, n</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">akarmili dzikie gołębie, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">odprawili obrzędy ku czci bogini, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">złożyli ofiary</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> i zostawili nową kapłankę w sanktuarium. Kapłanka została zupełnie sama, siedziała na schodach świątyni i słuchała plusku fal, który brzmiał jak śpiew syren. Wygląda na to, że bożek Pan,
który zawsze pomagał Zeusowi w jego podbojach, szeptał jej już do ucha słodkie, zmysłowe
słówka, a rozmarzona dziewczyna wyglądała jak sama bogini Afrodyta... i</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Zeus się w niej zakochał.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Koniec cz.1 cdn.</span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-29524937847229907092021-05-02T01:13:00.001-07:002021-05-02T01:13:32.270-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Co się kryje za zwyczajem rozbijania Wielkanocnych...<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/05/co-sie-kryje-za-zwyczajem-rozbijania.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Co się kryje za zwyczajem rozbijania Wielkanocnych...</a>: Jajo w prawie wszystkich starożytnych kosmogoniach symbolizowało narodziny wszechświata i życia. Typowym przykładem jest symbol greckic...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-1967759237573888442021-05-02T01:01:00.000-07:002021-05-02T01:11:59.709-07:00Co się kryje za zwyczajem rozbijania Wielkanocnych jaj?<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4rtPb5u8X6ZiUlA6rAscW2UBAwbXwrTaSOlsN89OuC_Hf_pffmbtS-5SWzR-WGwEo-jEjFheBKEEnHSKFR2KDz6vBe-Z-FJu6i2JEo5_rI5DyBiP6F9O4aZ6XkZdXTVthREyqMWGjOaQ/s500/23-4.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="500" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4rtPb5u8X6ZiUlA6rAscW2UBAwbXwrTaSOlsN89OuC_Hf_pffmbtS-5SWzR-WGwEo-jEjFheBKEEnHSKFR2KDz6vBe-Z-FJu6i2JEo5_rI5DyBiP6F9O4aZ6XkZdXTVthREyqMWGjOaQ/w400-h216/23-4.png" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Jajo w prawie wszystkich starożytnych kosmogoniach
symbolizowało narodziny wszechświata i życia. Typowym przykładem jest symbol greckich
starożytnych misteriów orfickich - forma kultu religijnego dostępna jedynie dla
osób wtajemniczonych, powstała w VII wieku p.n.e. – którym był wąż owinięty
wokół jajka co symbolizowało... stworzenie wszechświata. </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVNw_bmK2YpTfX5jnSDsmC1c7aYnUPCu2d1gd1at8zqKse0D8lt28JG7bKTJLVLtv1oz65JuM0NDJ44eefPbGHiTaXPvfXhM3PwQV9OJj29wkaalO8EQMRYRv9tSjJiT2uH-hrnuVqdLw/s307/jajko+orfickie.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="307" data-original-width="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVNw_bmK2YpTfX5jnSDsmC1c7aYnUPCu2d1gd1at8zqKse0D8lt28JG7bKTJLVLtv1oz65JuM0NDJ44eefPbGHiTaXPvfXhM3PwQV9OJj29wkaalO8EQMRYRv9tSjJiT2uH-hrnuVqdLw/s0/jajko+orfickie.webp" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Na poziomie wtajemniczenia i filozofii symbolizowało nowe istnienie, które w
momencie inicjacji, rozbijało skorupę i rodził
się nowy duchowy człowiek. Starożytni Egipcjanie, Persowie, Fenicjanie i
Hindusi wierzyli, że świat powstał od wielkiego jaja - tak więc jajko jako
symbol nowego życia istnieje od wieków. Elementy mogą się różnić, ale większość
kultur na całym świecie używa go jako symbol odrodzenia. </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidk1ZegOFjVCGYTbmRGqcqp6uW1heoocpryf6GneDwGbeiKtLp0Ede6Jv0iMp4MHmQB8pw_fLxWLIvZYD-WVr844l43NVdcxlAnk1ZxV_edZ_JikhwKT0ymxM7RxhxlI_dUHcVPn4N5A0/s520/egglight1-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="364" data-original-width="520" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidk1ZegOFjVCGYTbmRGqcqp6uW1heoocpryf6GneDwGbeiKtLp0Ede6Jv0iMp4MHmQB8pw_fLxWLIvZYD-WVr844l43NVdcxlAnk1ZxV_edZ_JikhwKT0ymxM7RxhxlI_dUHcVPn4N5A0/s320/egglight1-2.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Wielkanoc jest zawsze
obchodzona wiosną, kiedy ziemia odżywa po długiej, mroźnej zimie, więc jajko
stało się również synonimem nadejścia wiosny. W filozofii chrześcijańskiej
jajko symbolizuje hermetycznie zamknięty grób Chrystusa, który jednak skrywa w
sobie „Życie” Chrześcijanie przejęli symbol jaja i porównali go do grobu, z
którego zmartwychwstał Jezus. Święty Augustyn po raz pierwszy porównał
zmartwychwstanie Chrystusa do wyklucia się pisklęcia, które rozbija skorupkę i
wyskakuje z jajka. </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi00PB43_zMUaBOjTLF_T0XcnCKrX5tm0aOALxMueuSSY-kMCuclR0v6M57ywhQPXNtKMrFepzGKorVTbjtYvmASzpKjXt6vUh2eMLrYoACUngFh-CqJLyQmOzBdhY3ol0Jc3m4ZzLPw1Q/s768/hdsc-we3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="768" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi00PB43_zMUaBOjTLF_T0XcnCKrX5tm0aOALxMueuSSY-kMCuclR0v6M57ywhQPXNtKMrFepzGKorVTbjtYvmASzpKjXt6vUh2eMLrYoACUngFh-CqJLyQmOzBdhY3ol0Jc3m4ZzLPw1Q/s320/hdsc-we3.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Tradycja w kościele ortodoksyjny nakazuje wiernym, aby
wszyscy po Zmartwychwstaniu Chrystusa, trzymali w ręku pomalowane na czerwono
jajka, stukali się nimi między sobą,</span> a <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">rozbijając je mówili „Chrystus zmartwychwstał” na co pada odpowiedź „prawdziwie zmartwychwstał”. Te
jajka, które pozostają nie uszkodzone, są symbolem Zmartwychwstania, a te,
które pękły, symbolizują bramy piekła, które zostały zniszczone przez Zmartwychwstanie
Chrystusa. Stukanie powinno być wykonywane tylko „czubek w czubek”, zgodnie z
wymogami zwyczaju pochodzącego z XIII wieku, który po raz pierwszy pojawił się
w Bizancjum. </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3zyH8Hy8LBIJnNsNFXeYz6JtoGqNJAK4PWhtX2AXL73GahAYOhs0ZImG8a89L9egwEs5DXOz1xj7UIvRh_B4zkq3FG8pS7ermRQkgd1tkzmZzOcgiTJeH1skIKDoHv8rCXZY1tB0-Ik8/s632/egg_1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="632" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3zyH8Hy8LBIJnNsNFXeYz6JtoGqNJAK4PWhtX2AXL73GahAYOhs0ZImG8a89L9egwEs5DXOz1xj7UIvRh_B4zkq3FG8pS7ermRQkgd1tkzmZzOcgiTJeH1skIKDoHv8rCXZY1tB0-Ik8/s320/egg_1.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Co roku w Wielki Czwartek </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">jajka malowane są na czerwono</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">– ich kolor
symbolizuje krew Chrystusa - a pierwsze jajko poświęcone Matce Boskiej</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">przechowywane jest w ikonostasie przez cały
rok. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Jak już jajka zostaną rozbite a
zwycięzca wyłoniony - będzie miał szczęście przez cały następny rok - gospodyni
wyjmuje zeszłoroczne czerwone jajko z ikonostasu i wkłada nowe. Stare jajko jest
już zepsute, ale każdy musi go spróbować (oooch!). Skorupki nie są wyrzucane,
ponieważ Grecy są przekonani, że mają one magiczą moc: zwykle są zakopywane w polu
albo w doniczkach, żeby zapewnić płodność ziemi i wysokie plony na następny
rok. </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho_3PPCTQozZCOiVVCKaONhSpOoITBRhyif7Z0wZGcgdf9r5WUVdLbsSlcuD89xyKnX73nOCGV2QlETaWr0TBWXO6oVDIUof-77DmmsCnPhKA7Ek_H30JfUvrHSn1ESBdmCZcxJWfQ-QE/s449/zmartwychwstanie.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="378" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho_3PPCTQozZCOiVVCKaONhSpOoITBRhyif7Z0wZGcgdf9r5WUVdLbsSlcuD89xyKnX73nOCGV2QlETaWr0TBWXO6oVDIUof-77DmmsCnPhKA7Ek_H30JfUvrHSn1ESBdmCZcxJWfQ-QE/s320/zmartwychwstanie.webp" /></a></div><p></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Metaforyczne znaczenie rozbicia skorupki jajka dla Ojców Kościoła polega
na tym, że jajka wielkanocne należy rozbić, obrać, odsłonić. Szczelna skorupa
grzechu i śmierci, która tak długo trzymała ludzkość w niewoli, zostanie
zniszczona mocą zmartwychwstania Jezusa. Dzięki temu Niedziela Wielkanocna
jest dniem uniesienia i wyzwolenia, jest uroczystym spotkaniem.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;">Cdn.</span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-26153992055404637482021-04-24T00:34:00.000-07:002021-04-24T00:44:22.012-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Jak Filopappos znalazł się na Wzgórzu Muz?<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/04/jak-filopappos-znalaz-sie-na-wzgorzu-muz.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Jak Filopappos znalazł się na Wzgórzu Muz?</a>: Z pewnością, każdy kto był w Atenach na Akropolu, widział wzgórze Filoppapu, ale myślę, że nie słyszał o Filopapposie a to od jego imie...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-24891138739631914752021-04-24T00:32:00.002-07:002021-04-24T00:34:33.321-07:00Jak Filopappos znalazł się na Wzgórzu Muz?<p> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Z pewnością, każdy kto był w Atenach na Akropolu, widział wzgórze Filoppapu, ale myślę, że nie
słyszał o Filopapposie a to od jego imienia wzięło nazwę zielone wzniesienie, które
znajduje się naprzeciwko Akropolu. Kiedy dotrzesz na jego szczyt masz wrażenie, że
możesz wyciągnąć rękę i dotknąć Partenonu. W starożytności nazywano go </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Wzgórzem Muz albo Muzejonem,</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">bo według mitologii tam, przy akompaniamencie
liry, śpiewał swoje hymny uczeń Orfeusza słynny Muzajos. Mówiono też, że tam
był jego grób. </span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJY-0Zo6OGb5sCXjGnjx-oVClE8Lh72FYs09EupZ3pI8fV1Dk7dJ3mRNMtXAgGRH0evOou5jgqfU9yCQCgay6XuQoXR_ck5rNd1kbeE2Ac599FhkOAb-yuw-k8XSt2JmJTpcq-brsnKnI/s1003/muzy.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="1003" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJY-0Zo6OGb5sCXjGnjx-oVClE8Lh72FYs09EupZ3pI8fV1Dk7dJ3mRNMtXAgGRH0evOou5jgqfU9yCQCgay6XuQoXR_ck5rNd1kbeE2Ac599FhkOAb-yuw-k8XSt2JmJTpcq-brsnKnI/w400-h156/muzy.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Filopappos - bo o nim mowa - nie był
Ateńczykiem nie był nawet Grekiem ale Syryjczykiem. B</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">ył wnukiem ostatniego króla Kommageny (Syrii) Antiocha IV a j</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">ego pełne imię to Gaius
Julius Antiochus Philopappos. Twierdził, że jest następcą tronu, mimo że jego królestwo nie istniało odkąd
zajęli go Rzymianie i uczynili z niego jedną z prowincji.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Kiedy w 72 roku Rzymianie zdobyli jego ojczyznę,
wyjechał i osiedlił się w Atenach. Ale nie myślcie, że był biednym uchodźcą, o nie! Za zgodą Rzymian
zabrał ze sobą część skarbów z podbitego królestwa. Bogaty Syryjczyk
został przyjęty w biednych Atenach z otwartymi ramionami, tym bardziej że grosza im nie skąpił. Wkrótce został darczyńcą Dionizji – świąt na cześć Dionizosa, następnie Grecy </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">mianowali go obywatelem Aten </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">a później ogłosili zwierzchnikiem miasta. Ateńczycy
szanowali miłość cudzoziemców do swojego miasta, a zwłaszcza złoto, które Ci hojnie rozdawali.</span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj_rIOdqNO9RoV57ek9YVhKAEL_ddIYdWGJgHOFr0NlH8blBNpPgXQRXo2QbkgpEVWlCtWKUQ9VDR7F0J7XVCGwonBV0v4dXXd6jr4odfbZXmU-5HPTTaK9crccFs-uiTTcBYvLG51ar8/s788/uw2ktkpTURBXy8zNDdjM2JiZmUzYmU5MzczNjNhYjA0NTNlNjM0NTQ2MC5qcGeRkwLNAxQA.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="526" data-original-width="788" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj_rIOdqNO9RoV57ek9YVhKAEL_ddIYdWGJgHOFr0NlH8blBNpPgXQRXo2QbkgpEVWlCtWKUQ9VDR7F0J7XVCGwonBV0v4dXXd6jr4odfbZXmU-5HPTTaK9crccFs-uiTTcBYvLG51ar8/w400-h268/uw2ktkpTURBXy8zNDdjM2JiZmUzYmU5MzczNjNhYjA0NTNlNjM0NTQ2MC5qcGeRkwLNAxQA.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Między 114 a 116 r. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">Filopappos</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">zbudował swój grób na szczycie Wzgórza Muz. Nie był to zwykły grobowiec, ale cały monumentalny pomnik nagrobny ogromnych rozmiarów. Fasada - zwrócona w stronę Partenonu - miała 12 metrów
wysokości, a cały pomnik miał wielkość obecnego trzy- lub czterokondygnacyjnego
budynku mieszkalnego. Był ozdobiony płaskorzeźbami przedstawiającymi samego
Filopapposa na rydwanach, uczestniczącego w różnych ceremoniach, otoczonego
przez Ateńczyków, sługi itp. </span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdQOWNY1wQ36bFFCCVJlqApB5KUFMI9e39EKbBCsxrsf-OenNefpItffIiEFfV9XsxlOrUrmu1S5vtpRnNP3q6HM3pNX1N4_V4ObDKqSu6jr-U7T529CTFwz75BdVFynWrsR2EMQnXMMk/s750/filopappou.jpg.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="497" data-original-width="750" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdQOWNY1wQ36bFFCCVJlqApB5KUFMI9e39EKbBCsxrsf-OenNefpItffIiEFfV9XsxlOrUrmu1S5vtpRnNP3q6HM3pNX1N4_V4ObDKqSu6jr-U7T529CTFwz75BdVFynWrsR2EMQnXMMk/w400-h265/filopappou.jpg.webp" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Do dziś nie wiadomo jak to się stało, że pozwolono mu
zbudować ten brzydki, toporny pomnik próżności, naprzeciw najbardziej
wyrafinowanego pomnika kultury światowej. Dziwi to tym bardziej, że w tamtych czasach nie można
było chować ludzi poza murami Akropolu, ani w jego okolicy - a tym bardziej na świętym Wzgórzu Muz. Ale widocznie tego kto miał władzę i pieniądze, żadne zakazy tego typu nie
obejmowały. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpv8MYDzClc8vjAjFlGIYX1MTz50m9tEkXjAVQemCtKKzDcC_8q3Yizw_g94cNZRPC_udv6nJHqfnXRVlR_R89Z0_6FsCG0KkR-Dhwidx5-vqOOvYWW8g3w5m9ZXv9DkUpL4DlwoRm22M/s1560/1200px-Philopappos_monument.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1560" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpv8MYDzClc8vjAjFlGIYX1MTz50m9tEkXjAVQemCtKKzDcC_8q3Yizw_g94cNZRPC_udv6nJHqfnXRVlR_R89Z0_6FsCG0KkR-Dhwidx5-vqOOvYWW8g3w5m9ZXv9DkUpL4DlwoRm22M/w308-h400/1200px-Philopappos_monument.jpg" width="308" /></a></div><br /><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Z tego architektonicznego bubla, który jest
najbardziej charakterystycznym przykładem upadku sztuki antycznej, przetrwał do
dziś tylko niewielki front. Resztę zburzyli Turcy, aby z jego materiałów zbudować
na Akropolu, minaret. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> cdn.</o:p></span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-53172929000979328422021-04-17T01:09:00.000-07:002021-04-17T01:20:22.343-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Co łączy tort urodzinowy z wojnami perskimi?<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/04/co-aczy-tort-urodzinowy-z-wojnami.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Co łączy tort urodzinowy z wojnami perskimi?</a>: Czy zastanawialiście się kiedyś dlaczego zdmuchujemy świeczki na torcie w dniu naszych urodzin? Pewnie nie, mimo że robimy to wszyscy; dz...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-63386350696296365932021-04-17T01:08:00.000-07:002021-04-17T01:08:38.628-07:00Co łączy tort urodzinowy z wojnami perskimi?<p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> Czy
zastanawialiście się kiedyś dlaczego zdmuchujemy świeczki na torcie w dniu
naszych urodzin? Pewnie nie, mimo że robimy to wszyscy; dzieci, młodzież,
dorośli osoby starsze, każdy z nas przynajmniej raz w życiu poddał się tej tradycji
i niewątpliwie przyjemności.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmGqpK9n7AfzuZwG16fMw_qzEzIi_qcjkoSWVZA91fZTQ1REy5fenkJyT6ocSNWzvCl-fQAZbjRd7JNVDqluNnF5yDWEyydSL3lQPf_YBHSOE0EMAl2OYdEy8D2vBxQZHhd3pghPvHTJE/s626/birthday-little-sweet-girl-blows-out-candles-stoke_109285-1670.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="414" data-original-width="626" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmGqpK9n7AfzuZwG16fMw_qzEzIi_qcjkoSWVZA91fZTQ1REy5fenkJyT6ocSNWzvCl-fQAZbjRd7JNVDqluNnF5yDWEyydSL3lQPf_YBHSOE0EMAl2OYdEy8D2vBxQZHhd3pghPvHTJE/w400-h265/birthday-little-sweet-girl-blows-out-candles-stoke_109285-1670.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"> I tutaj Was zaskoczę, bo korzenie zwyczaju umieszczania
świeczek na tortach i słodyczach. sięgają czasów starożytnych i związane są z
kultem bogini Artemidy - bogini łowów zwierząt, lasów, gór i roślinności;
wielkiej łowczyni ale też bogini księżyca i śmierci.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Uważa
się, że bogini Artemida – tutaj jako bogini księżyca - wsparła Ateńczyków podczas wojen perskich. W czasie decydującej bitwy morskiej pod Salaminą, skierowała światło
księżyca na miejsce gdzie była ustawiona flota Ateńczyków,</span><span face="arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-size: 14px;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">oświetliła „egipskie ciemności”, które tej nocy panowały na morzu i pomogła w ten sposób w rozgromieniu przeważającej siły Persów.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0vwQo7-5TZp5gqRzLFpnwxcE2WIDLErRFMO82MTOcw3Jf0AVQDQoDnpntRAFzrj9ITggN66lRMqXAm3pl5UYzJuEND3sR5M9DNeoApMUCjIc9OjT6QfabKIV0dKvsRDMa-nmGUBwezQY/s771/Lunoterapia1.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="463" data-original-width="771" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0vwQo7-5TZp5gqRzLFpnwxcE2WIDLErRFMO82MTOcw3Jf0AVQDQoDnpntRAFzrj9ITggN66lRMqXAm3pl5UYzJuEND3sR5M9DNeoApMUCjIc9OjT6QfabKIV0dKvsRDMa-nmGUBwezQY/w400-h240/Lunoterapia1.webp" width="400" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Oczywiście
Ateńczycy docenili to co dla nich zrobiła Artemida i nie pozostali jej dłużni. Co
roku podczas trwania święta Artemidy Munichijas – czyli księżycowej - </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">składali jej w ofierze (oczywiście oprócz innych
ofiar, w tym ze zwierząt) duże okrągłe ciastka - w kształcie księżyca w pełni - które
nazywano amfifontes, to znaczy</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">„światło dookoła”.
To światło dawały oczywiście świece, które na tym cieście zapalali. Nie wiemy
jak dokładnie wyglądały, ale najprawdopodobniej miały kształt małych pochodni.
Przed złożeniem ofiary zdmuchiwano płomień, żeby życzenia razem z dymem, który
wznosił się do nieba, dotarły ze świata ludzi do świata bogów.</span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj48eQgVZMyYx8pdDPkLmPx-dODBWxw2u6ss029feN4f1QzUw_PdU9cXprGPyQWjabKQfgBfhaxAXoF0zar5Y9r4hpYWTqIbyyQSSp-6APjryE7t0C84LXR5LDoYXrRSpHvAMK0u0NqIU8/s385/Artemida-1.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="385" data-original-width="250" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj48eQgVZMyYx8pdDPkLmPx-dODBWxw2u6ss029feN4f1QzUw_PdU9cXprGPyQWjabKQfgBfhaxAXoF0zar5Y9r4hpYWTqIbyyQSSp-6APjryE7t0C84LXR5LDoYXrRSpHvAMK0u0NqIU8/w260-h400/Artemida-1.webp" width="260" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span></div>Czyż
nie robimy dzisiaj dokładnie tak samo? Zanim zdmuchniemy świece wymyślamy sobie
marzenie, życzenie z nadzieją, że „siły wyższe” pomogą nam je spełnić albo
zrealizować.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Ale
w jaki sposób świeczki i tort (okrągłe ciasto) dotrwały do naszych czasów i zostały powiązane z urodzinami?<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Oficjalna
wersja mówi, że pierwsi po tę tradycję sięgnęli Niemcy w XVIII wieku. <br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Podczas imprezy urodzinowej (Kinderfest) dziecko dostawało w prezencie
duże okrągłe ciastko - tort urodzinowy - na którym umieszczone było tyle świec ile
właśnie lat kończyło, plus jedna świeczka. Ta dodatkowa świeczka
symbolizowała długowieczność a jej płomień, życie na kolejny rok. Wszyscy
wierzyli, że dzieciak przeżyje aż do kolejnych urodzin, które znowu będą razem świętować
(co w tamtych czasach wcale nie było takie pewne). </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Tortu
nikt nie ważył się ruszyć aż do wieczora, do momentu kiedy świeczki nie zaczynały się
dopalać, jak ten moment się zbliżał, solenizant mógł pomyśleć sobie życzenie, zdmuchnąć
je i zjeść kawałek urodzinowego tortu... z rozpuszczoną świeczką – pychota </span><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="font-family: Wingdings;">J</span></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYb8_yJLktqTLung77cI8Kc5dqB23OLZEBGf0FyvKiVxXDDRa3e1O_pIk825sGJ9rIVQQOpjpruYpoo__0BHfZtD1_agji6qtchP9OY4b1-tZIudrNnFy2m0FlhJkNgG2T-SqkTfmDFII/s501/torcik.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="341" data-original-width="501" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYb8_yJLktqTLung77cI8Kc5dqB23OLZEBGf0FyvKiVxXDDRa3e1O_pIk825sGJ9rIVQQOpjpruYpoo__0BHfZtD1_agji6qtchP9OY4b1-tZIudrNnFy2m0FlhJkNgG2T-SqkTfmDFII/w400-h272/torcik.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Jedno wiem na pewno. Już nigdy tort nie
będzie dla mnie zwykłym tortem a świeczki zwykłymi świeczkami, już zawsze
oczami wyobraźni będę widziała wielką tarczę księżyca i jego poświatę oświetlającą
triery Ateńczyków, gotowych do walki na śmierć i życie o swoją wolność.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8iq_wr0Oj8OhdGED4uv9tpY4avIK_0xodmW8a3YPoVzKixwyMJPIQDf8YHK0X0oziEqlSYpEU5MQFLNyf218GL6owH9MkWSZDTJv34c7YpFB4ruH4DRW2gUOsowz2SPtk5a2d_Q4kz_8/s620/z5745905Q%252CWspolczesna-rekonstrukcja-bitwy-pod-Salamina.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="366" data-original-width="620" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8iq_wr0Oj8OhdGED4uv9tpY4avIK_0xodmW8a3YPoVzKixwyMJPIQDf8YHK0X0oziEqlSYpEU5MQFLNyf218GL6owH9MkWSZDTJv34c7YpFB4ruH4DRW2gUOsowz2SPtk5a2d_Q4kz_8/w400-h236/z5745905Q%252CWspolczesna-rekonstrukcja-bitwy-pod-Salamina.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Cdn.</div><br /><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p><br /><p></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-28463721212072458772021-04-10T01:19:00.000-07:002021-04-10T01:56:29.592-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Czy starożytni Grecy byli blondynami?<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/04/czy-starozytni-grecy-byli-blondynami.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Czy starożytni Grecy byli blondynami?</a>: Mało jest tematów, które wywoływałyby tyle kontrowersji co kolor skóry i włosów starożytnych Greków. Skąd wzięło się przekonanie, że s...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-73820333312762344312021-04-10T01:18:00.040-07:002021-04-10T02:04:53.668-07:00Czy starożytni Grecy byli blondynami?<p> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Mało
jest tematów, które wywoływałyby tyle kontrowersji co kolor skóry i włosów
starożytnych Greków. Skąd wzięło się</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">
</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">przekonanie, że starożytni Grecy byli blondynami ?</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh69sDCcBt8v2KI1t1sg5fRRRx6Rhj6c3hi9Jedn6-NIw6fQbQkx3fJb7UL2W1o7F9OIOagefJS7_xQmkgqp84LSSjSD8fobwADOhlSmOvYe0YP9m4YmizPkqFoXdb2rzFp6BIP8gaJd3A/s500/ddb8b84530669cf0d9d0584789e1d9a5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="343" data-original-width="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh69sDCcBt8v2KI1t1sg5fRRRx6Rhj6c3hi9Jedn6-NIw6fQbQkx3fJb7UL2W1o7F9OIOagefJS7_xQmkgqp84LSSjSD8fobwADOhlSmOvYe0YP9m4YmizPkqFoXdb2rzFp6BIP8gaJd3A/s320/ddb8b84530669cf0d9d0584789e1d9a5.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: left;">Sprawcą całego zamieszania jest sam Homer. „Iliada”
i „Odyseja” to najwcześniejsze zachowane teksty literackie napisane w języku
greckim. Jesteśmy pewni ojcostwa znacznej części prac starożytnego greckiego
poety, ale Homer wciąż jest dla nas tajemnicą, tak jak był dla większości
starożytnych Greków. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;">W
dziełach Homera niektórzy greccy bogowie i wojownicy (np. Achilles) są opisywani
jako blondyni – czy aby na pewno ?</span></div><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKaMQU4UjoDFpEwFk7T5TV__-VMADvwnj3cOfjDPfs9iCoNlGSvtFlQJfFqNn2ZSAfJEN2m3hu-Q7Oe7f4cGJNz5KjNQJXmaX6tlpRevjXalFDj5gT0LrI2QHEXT6mwLdx4BR6OE-RYYI/s1920/homer.1920x0.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKaMQU4UjoDFpEwFk7T5TV__-VMADvwnj3cOfjDPfs9iCoNlGSvtFlQJfFqNn2ZSAfJEN2m3hu-Q7Oe7f4cGJNz5KjNQJXmaX6tlpRevjXalFDj5gT0LrI2QHEXT6mwLdx4BR6OE-RYYI/w400-h225/homer.1920x0.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> No właśnie. Postrzeganie kolorów w starożytności, różniło się znacznie od naszego, dzisiejszego.
Achilles w Iliadzie jest opisany przez Homera jako „Xanthos”(Ksanthos),<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>co we współczesnej grece oznacza blondyna,
jednak najprawdopodobniej nie było tak za czasów Homera. Możemy to zweryfikować
poprzez fakt, że kiedy Grecy spotkali Celtów (plemię jakby na to nie patrzeć -
blondynów) opisali ich jako „Białowłosych”, co dowodzi, że „Xanthos” znaczyło
coś zupełnie innego. Sam Arystoteles porównał ten kolor do rzeczy, które dziś
nazwalibyśmy brązowymi, więc prawdopodobnie oznaczało to szatyna albo bruneta. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkn7If_oQzZgNdjMRAFxUluYwVWz6oKK_L8hFWE9Bz82fwn0oJydmldsqFd93AGRYeiBETF1_2BHjYed8rWs9K3S5I6eTtoVaGz3egcArCehbMZkuPukzjmIC1ReZnfxS-ZmpdqvsXkYA/s922/88101975_957307177997593_4554259213303414784_n.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="922" data-original-width="700" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkn7If_oQzZgNdjMRAFxUluYwVWz6oKK_L8hFWE9Bz82fwn0oJydmldsqFd93AGRYeiBETF1_2BHjYed8rWs9K3S5I6eTtoVaGz3egcArCehbMZkuPukzjmIC1ReZnfxS-ZmpdqvsXkYA/w304-h400/88101975_957307177997593_4554259213303414784_n.png" width="304" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> W
dzisiejszych czasach antyczne greckie słownictwo dotyczące kolorów jest dla nas
naprawdę dziwne. Na przykład słowo „argos” - powolny - było używane w
odniesieniu do rzeczy, które nazywamy białymi, ale także do piorunów i</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">to nie tylko do koloru, ale także do rodzaju
błyskawicy. Słowo „chloros” - chlorofil, było używane dla nazywania; zielonej
roślinności, ale także dla piasku na brzegu, dla łez i krwi oraz dla bladej
skóry kogoś, kto jest przerażony.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Zaskakujące
jest również to że, niektóre</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">starogreckie nazwy koloru określały ruch, i tak słowo „Xanthos” (blondyn)
jest etymologicznie powiązane z innym, „blondem”, co oznacza szybki, żywy bieg.
Tak więc, rzeczownik „blondyn” z pewnością odnosi się do włosów brązowych,
przymiotnik natomiast opisuje słynne szybkie nogi Achillesa i jego… </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">niestabilność emocjonalną.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">A „czarna skóra” Odyseusza? </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Czy Odyseusz
był naprawdę czarny? A może był „opalony”? Po raz kolejny obserwujemy, jak
różne tłumaczenia kierują i naprowadzają dzisiejszych czytelników do
wyobrażania sobie tych bohaterów w zupełnie inny sposób. Stąd wniosek, że żeby dobrze zrozumieć tekst homerycki, musimy odejść od współczesnego </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">sposobu myślenia.</span><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZsVEDb6Xze4OJsv6azqldjFFFFGkjVT9iudBCNzMTHDk3tYBou24I3ujf9Us1qnJqnJeF3WwGUCQWgfvgZOVa_nAX3GaABUQZHANCD2oQUVt4gZn3j6P2YrAZCVttX8G2Gt1IlC7zdXM/s1200/troy_achilles_brad_pitt.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZsVEDb6Xze4OJsv6azqldjFFFFGkjVT9iudBCNzMTHDk3tYBou24I3ujf9Us1qnJqnJeF3WwGUCQWgfvgZOVa_nAX3GaABUQZHANCD2oQUVt4gZn3j6P2YrAZCVttX8G2Gt1IlC7zdXM/w400-h225/troy_achilles_brad_pitt.jpg" width="400" /></a></div><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Za
tym pozornie prostym pytaniem, jak przetłumaczyć jedno słowo z języka
starożytnego na współczesny, kryje się wielka debata, filozoficzna, językoznawcza
ale także praktyczna, która zajmuje uczonych od ponad wieku: „Czy różne kultury
postrzegają i wyrażają kolory na różne sposoby? ”Nie jest to pytanie, na które
możemy tutaj odpowiedzieć ale ważne jest, aby nam uzmysłowić to, że wczesne greckie
terminy dotyczące kolorów były i są w centrum tych dyskusji.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvyd0XO8zYlvyvmY9QOWx3wcroMD-fjzw0cgCndxPf_Mween60wJfa46anHxVcjnwM-E4L43Hj9g3jr1YUbA6Iy79em-72WkOwSH9Ls1uVylu3ljPV8v8DMs5_d-Nskr0OJUYo_977gxI/s856/upl55e82dd36f0c8.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="856" data-original-width="700" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvyd0XO8zYlvyvmY9QOWx3wcroMD-fjzw0cgCndxPf_Mween60wJfa46anHxVcjnwM-E4L43Hj9g3jr1YUbA6Iy79em-72WkOwSH9Ls1uVylu3ljPV8v8DMs5_d-Nskr0OJUYo_977gxI/w328-h400/upl55e82dd36f0c8.jpg" width="328" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Ugryźmy
jeszcze ten temat od strony antropologii.</span></div><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">„Niedopuszczalne jest stwierdzenie, że
współcześni Grecy różnią się fizycznie od starożytnych Greków; takie
stwierdzenie opiera się na nieznajomości greckiego charakteru etnicznego ... „<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>grzmiał w 1939 roku antropolog Carleton Coon <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(Rasy Europy) i miał rację dlatego, że Grecy
są mieszanką typów rasowych, z których dwa, najważniejsze: atlantycko-śródziemnomorski
i alpejski są dominujące na terenie Grecji od epoki brązu do dnia dzisiejszego. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Wszystkie
starożytne czaszki znalezione w grobowcach mykeńskich – należące do wyższych
klas rządzących w tej części Grecji - </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">sugerują, że starożytni mieszkańcy tego
regionu byli śródziemnomorskim podtypem rasy białej europejskiej, podobnie jak
w przypadku przeważającej liczby współczesnych Greków.</span><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYlMbZQmEwOXF-_ao9IMWMDmDmy-Gr73-FYTkG_DcUBVXp23uTaU3DUJYaiWqZXWTVQy4PPKmAS8mriiNR7JeMy_gIzSMdsW8zbVT0i8jieIdonFwSchC2b5xS-jJrFKe_AyZFx9V0MZA/s502/1A_M2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="502" height="255" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYlMbZQmEwOXF-_ao9IMWMDmDmy-Gr73-FYTkG_DcUBVXp23uTaU3DUJYaiWqZXWTVQy4PPKmAS8mriiNR7JeMy_gIzSMdsW8zbVT0i8jieIdonFwSchC2b5xS-jJrFKe_AyZFx9V0MZA/w400-h255/1A_M2.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 12pt;">A
co ma tutaj do powiedzenia </span><span style="font-size: 12pt;"> </span><span style="font-size: 12pt;">genetyka?<br /></span><span style="font-size: 12pt;">Każda
próba odpowiedzi na pytanie „jak wyglądali starożytni Grecy” musi opierać się
na badaniach genetycznych, a nie na hipotezach. W badaniu opublikowanym w 2017
roku w czasopiśmie „Nature” przeanalizowano DNA ze szczątków 19 osób z Grecji
kontynentalnej i Krety i porównano go z materiałem genetycznym współczesnych
Greków. Pierwotni posiadacze DNA (Minojczycy i Mykeńczycy) żyli między 2900 a
1200 p.n.e. Wyniki badań potwierdzają ideę ciągłości genetycznej między tymi
cywilizacjami a współczesnymi Grekami</span><span style="font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 12pt;">i
rysują nam przypuszczalne granice świata greckiego Ważne jest, aby wiedzieć, że
ludzie pochodzący z danego regionu mają geny ze wszystkich poprzednich
cywilizacji tego regionu, co pokazuje, że ludność grecka nie była odizolowana. Jednego
możemy być pewni, a mianowicie tego, że starożytni Grecy mieli genotyp i
fenotyp podobny do genotypu i fenotypu dzisiejszych Greków. Istnieją jednak
pewne różnice, Grecy z epoki brązu mieli, zdaniem genetyków,</span><b style="font-size: 12pt; mso-bidi-font-weight: normal;"> ciemniejszą skórę, oczy i włosy,</b><span style="font-size: 12pt;"> były
też niżsi : średni wzrost starożytnych szkieletów wynosił około 163 cm dla
mężczyzn i 153 cm dla kobiet.</span></div></div></span><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguTVP6wYEDsTsNKFDQdoLXTXTlvjmnWVw0cfmi19S3crfmNmUClxfFLtQ6B4lUkWFVKyK2ePjy5OB85TSHgpP69G6vDbFloyDZrzOL0lwe4YGFOPrzjXMmccY-WDrLbrSgHIH6q9qej5U/s320/t+%25281%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="240" data-original-width="320" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguTVP6wYEDsTsNKFDQdoLXTXTlvjmnWVw0cfmi19S3crfmNmUClxfFLtQ6B4lUkWFVKyK2ePjy5OB85TSHgpP69G6vDbFloyDZrzOL0lwe4YGFOPrzjXMmccY-WDrLbrSgHIH6q9qej5U/w400-h300/t+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"></p><div style="text-align: left;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Reasumując.<br /></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Skoro
współcześni Grecy są genetycznymi potomkami starożytnych Greków i należą do tej
samej - z punktu widzenia antropologii – rasy, to chyba trudno uwierzyć, że ich
przodkowie byli blondynami. NIE, starożytni Grecy, na pewno nie byli blondynami (choć
nie można wykluczyć istnienia blondynów w ówczesnym społeczeństwie - ale z
pewnością były to wyjątki) Natomiast śmiało można powiedzieć, że greccy
wojownicy opisani przez Homera nie byli raczej podobni ani do Davida Gyasiego
(Achilles w serialu BBC) ani do Brada Pitta (Achilles w hollywoodzkim filmie
„Troja”).</span></div><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">cdn. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-64698616057028056222021-03-25T01:20:00.000-07:002021-03-25T01:30:58.138-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Dlaczego Grecy w dniu Święta Niepodległości jedzą ...<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/03/dlaczego-grecy-w-dniu-swieta.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Dlaczego Grecy w dniu Święta Niepodległości jedzą ...</a>: Dorsz z pastą czosnkową - Μπακαλιάρος σκορδαλιά Dzisiaj jest wielki dzień dla Greków, ponieważ 200 lat temu ich przodkowie powstali pr...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-33819230756836922872021-03-25T01:05:00.013-07:002021-03-25T12:49:29.873-07:00Dlaczego Grecy w dniu Święta Niepodległości jedzą smażonego dorsza?<p style="text-align: center;"> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy-DU4gXUWjTaS6d1HIMBd_e7yIPmBJ09ky5u8Fv5f0ClufwZM_2osoq-nH8w81ebrtHCnJYFifaRaTyJMZ_Uq9nY4TPGeDtpNiwaqyc4CXfpzGLLNydkvs6r3SzGTyn7NrhYY6CQxFrw/s1600/mpakaliaros.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy-DU4gXUWjTaS6d1HIMBd_e7yIPmBJ09ky5u8Fv5f0ClufwZM_2osoq-nH8w81ebrtHCnJYFifaRaTyJMZ_Uq9nY4TPGeDtpNiwaqyc4CXfpzGLLNydkvs6r3SzGTyn7NrhYY6CQxFrw/w320-h240/mpakaliaros.jpg" width="320" /></a></div><p></p><div style="text-align: center;">Dorsz z pastą czosnkową - <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Μπακαλιάρος σκορδαλιά</span></div><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;"> Dzisiaj jest wielki dzień dla Greków, ponieważ 200 lat
temu ich przodkowie powstali przeciwko Turkom i po dziewięciu latach bolesnej i
nierównej walki, wyzwolili swoją ojczyznę po prawie 400 latach niewoli. Oficjalna
wersja jest taka, że tego </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;">dnia (25 marca)
po pierwszej wygranej bitwie i wyzwoleniu pierwszego greckiego miasta Kalawryta
spod panowania Imperium Osmańskiego, Biskup Patras, Germanos, wywiesił grecką
flagę na klasztorze Agia Lavra, i tym samym proklamował rozpoczęcie Powstania
Narodowego. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4_qPkVd3E3eN6e6MoWiCPBuq5BYTDe90vRS3LQeuUy0Rtm9_Dq1BkNqz35Qs6sf3cBzUzDwAx9XmEJC8hXmrULAj7Kh9aHLt3Rlwixys6SuzDZS7OMbBvFhs22mhIatIEbxkC9ew23qE/s1068/%25CE%259F-%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%258E%25CE%25BD-%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CF%258E%25CE%25BD-%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582-%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25AF-%25CF%2584%25CE%25B7-%25CF%2583%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582-%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582-1068x623.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="623" data-original-width="1068" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4_qPkVd3E3eN6e6MoWiCPBuq5BYTDe90vRS3LQeuUy0Rtm9_Dq1BkNqz35Qs6sf3cBzUzDwAx9XmEJC8hXmrULAj7Kh9aHLt3Rlwixys6SuzDZS7OMbBvFhs22mhIatIEbxkC9ew23qE/w400-h234/%25CE%259F-%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%258E%25CE%25BD-%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CF%258E%25CE%25BD-%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582-%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25AF-%25CF%2584%25CE%25B7-%25CF%2583%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582-%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582-1068x623.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;"> Jest to również ważne dla Greków święto religijne - dzień Zwiastowania
Najświętszej Marii Panny. Nie myślcie jednak, że zbieżność ta jest przypadkowa,
bo mimo, że powstanie wybuchło kilka dni wcześniej (17 marca w 1821 roku w
mieście Aeropolis na półwyspie Mani) to, ze względu na rolę jaką Kościół
odegrał podczas 400-letniej okupacji tureckiej, jego zaangażowanie w przygotowanie powstania,
ale również przywiązanie Greków do religii oraz rangę i symbolikę tego święta, właśnie data 25 marca i wydarzenia w klasztorze Agia Lavra, zostały
uznane - </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;">w 1838 roku - za dzień i
miejsce wybuchu Powstania Narodowego.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; text-align: left;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8IanGW2kMt5QqChmFhrJtQF7z5gVsADKWWQdOIb8Q6CEtisKC9DokoLjDz5JaFrP7ISHAuBRNdDeNlfr0YWhX9zTNVfsonop3Fng_jAd-BA7znMWArlnER2sA-B7uAKpueHuj5IucP_8/s624/1392721872.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="624" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8IanGW2kMt5QqChmFhrJtQF7z5gVsADKWWQdOIb8Q6CEtisKC9DokoLjDz5JaFrP7ISHAuBRNdDeNlfr0YWhX9zTNVfsonop3Fng_jAd-BA7znMWArlnER2sA-B7uAKpueHuj5IucP_8/w400-h256/1392721872.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;">Zwiastowanie NMP</div></div></div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ale co ma do
tego dorsz? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ma, bo jakbyśmy nie kombinowali, kiedy by nie wypadały
Święta Wielkanocne <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(święta ruchome), 25
marca zawsze przypada w czasie Wielkiego Postu - a post wielkanocny jest
najdłuższym i najbardziej surowym postem kościoła prawosławnego. W dawnych
czasach Grecy przestrzegali go skrupulatnie i tylko dwa razy w trakcie jego
trwania, Kościół zezwalał wierzącym na pewne odstępstwa od twardej reguły. Pierwsze z
nich <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>przypada właśnie na święto
Zwiastowania Pańskiego - 25 marca. Było to i jest, radosne święto w okresie
wielkopostnej żałoby, a ponieważ jest to święto Matki Bożej - a zatem bardzo
ważne - dozwolone było spożywanie ryb, oleju i wina. Drugim wyjątkiem jest
niedziela Palmowa, poświęcona ziemskiemu życiu Chrystusa, więc również w tym
dniu wierni mogą celebrować - z umiarem - ziemskie, ale postne, potrawy.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGs4EEZ57X5T2wuisvUBXM4IUg10zGZUvl2BydAn7EL_LOb3Md9XVN7tvACJY3IzUYifhSXcN62vDpRd6gAj_VcGDmJd1d6ZQCFGo5yZNG8Sg1bm9OUN7EHXGP1tfK-jociAjF-tPn7N0/s460/eat_like_greek_2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="460" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGs4EEZ57X5T2wuisvUBXM4IUg10zGZUvl2BydAn7EL_LOb3Md9XVN7tvACJY3IzUYifhSXcN62vDpRd6gAj_VcGDmJd1d6ZQCFGo5yZNG8Sg1bm9OUN7EHXGP1tfK-jociAjF-tPn7N0/w400-h296/eat_like_greek_2.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Powody, dla których 25 marca dorsz pojawił się na
stole, były czysto ekonomiczne i jak najbardziej praktyczne - niestety nie ma
tutaj żadnej symboliki ani metafizyki, a szkoda. Tego dnia wszyscy Grecy z
okazji święta Zwiastowania Pańskiego, korzystając z kościelnej dyspensy, jedli
ryby. Na kontynencie, który nie był otoczony przez morze, mieszkańcy nie mogli
dostać świeżych ryb tak łatwo, jak na wyspach i obszarach przybrzeżnych, więc
solony dorsz, był najlepszym rozwiązaniem. Poza tym jego niska cena sprawiła,
że był on bardzo przystępny dla każdego, co podnosiło jego popularność. Tym
samym dorsz solony był najłatwiejszym i najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem
dla wielu wierzących, którzy mogli znaleźć go nawet w najmniejszych wiejskich
sklepikach. I chociaż dzisiaj Grecy nie przestrzegają aż tak skrupulatnie Wielkiego Postu,
zdecydowana większość z szacunkiem kultywuje tę tradycję i co roku w tym dniu
spożywa pysznego smażonego dorsza z ostrą pastą czosnkową (skordalia), zarówno
ze względów religijnych jak i patriotycznych.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_4hjHQ9qh95xTW0aJSh5ulwl4M6ZrQ_d_uMW7K_WCylOePd5fQI09TSIBwq7vYVJ4uBQdCcn6_JFCdKxrNsUTTzaDRyZnYSB2kvQcO3xIoQdWHUNkZkEOYzTHIWuHIqMaioRJBv5_jMM/s800/25___berness-%25CE%2591%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25BF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="600" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_4hjHQ9qh95xTW0aJSh5ulwl4M6ZrQ_d_uMW7K_WCylOePd5fQI09TSIBwq7vYVJ4uBQdCcn6_JFCdKxrNsUTTzaDRyZnYSB2kvQcO3xIoQdWHUNkZkEOYzTHIWuHIqMaioRJBv5_jMM/w300-h400/25___berness-%25CE%2591%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25BF.jpg" width="300" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">P.S. Historia dorsza zaczyna się w epoce Wikingów, około
800 roku naszej ery, kiedy to po raz pierwszy pojawił się jako produkt
komercyjny. Legenda mówi że Wikingowie </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">polując na dorsze przypadkowo odkryli „nowy
świat”.</span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm2Sxetm3mcHb5OZ3XD9XEpbyQkCdiomKBazlPUeaM1ce2TvtSFkBNNOzzpvMi4VIVqxm1p6NInTkr5f0x8XEYKtnkB77GkVvlpDRz_RrVdfz8-hwDEqmHAjh35l0IkSCKxggSfssyOc4/s680/leif-wikingowie-ameryka.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="454" data-original-width="680" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm2Sxetm3mcHb5OZ3XD9XEpbyQkCdiomKBazlPUeaM1ce2TvtSFkBNNOzzpvMi4VIVqxm1p6NInTkr5f0x8XEYKtnkB77GkVvlpDRz_RrVdfz8-hwDEqmHAjh35l0IkSCKxggSfssyOc4/w400-h268/leif-wikingowie-ameryka.jpg" width="400" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Po raz pierwszy został „zamarynowany” przez Basków,
którzy </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16px;">już w średniowieczu </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">rozpoczęli handel dorszem i nazywali go „ górską rybą”. W Grecji pojawił się w XV wieku, żeby wejść na stałe na grecki stół
w okresie Wielkiego Postu.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">cdn</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><div style="text-align: center;"><br /></div><p></p>Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7187348395773436790.post-45922942692441584502021-03-20T02:27:00.000-07:002021-03-20T02:35:57.628-07:00Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Sparta, starożytne polis gdzie celibat był zbrodni...<a href="https://pilotrezydentgrecja.blogspot.com/2021/03/sparta-starozytne-polis-gdzie-celibat.html?spref=bl">Pilot Rezydent Grecja - Barbara Rizou: Sparta, starożytne polis gdzie celibat był zbrodni...</a>: Napisano już tysiące tomów o ludziach i prawach, które przekształciły starożytną Spartę w pełni zmilitaryzowane, głęboko konserwatywne ...Barbara Rizouhttp://www.blogger.com/profile/17662925788251217890noreply@blogger.com0